Afgelopen weekend hebben we onze kerstboom gezet, het is al 20 jaar dezelfde boom, een grote boom, geen echte. Daar hebben we bewust voor gekozen, een éénmalige investering die jaren meegaat en weinig vuil genereert. De heerlijke dennengeur fantaseren we erbij. Onze kerstdecoratie is ondertussen vintage. Goedkope, plastieken kerstballen want onze twee kittens hadden er maar al te graag hun speelgoed van gemaakt indertijd. Mijn man die fan is van alles wat op elektriciteit werkt en licht geeft, had de verlichting gekozen. Een beetje kitcherig paars/blauw (vraag maar aan onze buren die hebben er dikwijls genoeg mee gelachen). Ondertussen zijn we overgeschakeld op meer sfeervolle witte lichtjes. We zijn elk jaar wel blij met onze boom. Kerstmis is ondertussen een echte hype geworden, mede onder invloed van corona. We blijven binnen in onze bubbel en we maken het extra gezellig met kerstdecoratie, lichtjes en kaarsjes in deze uitdagende tijden.
Al een aantal jaren had ik mij voorgenomen om het met Kerstmis wat gezelliger te maken in huis en eens wat nieuwe kerstdecoratie aan te schaffen. Met als doel: ook bij ons een boom zoals in de boekskes! Maar om één of andere reden kwam het er maar niet van… elk bezoek aan de decoratiewinkel eindigde met een lege mand of juist één stuk dat zodanig in solden stond, dat ik het echt niet kon laten staan. Vol verwondering keek ik naar de volgeladen winkelkarren met allerlei mooie spullen die de mensen hun huis Christmasproof gingen maken. Ik zag de taferelen voor mij: gezellig samen versieren van de boom en het zoeken van een geschikte plek voor elk kerststuk. Ik vroeg me telkens af, hoe kunnen zij dat toch betalen? Zo elk jaar met de nieuwe trends meegaan? Hoeveel kerstversiering nemen ze mee, waar gaan ze dat allemaal zetten… ? Voor mezelf was de conclusie iedere keer: ik ga mijn kerstversiering toch nog maar een jaartje gebruiken, uiteindelijk is het toch best wel ok zo.
Maar dit weekend ging het anders zijn! Vol goede voornemens zei ik tegen de meisjes: kom laten we eens gaan kijken naar de kerstafdeling in de Unikamp (dé lokale winkel voor alles wat huishouden, decoratie en speelgoed is). Ik was er helemaal klaar voor en daar stond ik weer, zoekend naar de goedkoopste kerstballen en geurkaarsen. Ik had ze in mijn mandje gelegd, er terug uit gehaald, ze vervangen door nog goedkopere kerstballen. Ik bleef met een slecht gevoel rondlopen en plots dacht ik ‘jeeeeezus, waarom kan ik nu niet als normaal welgestelde vrouw met een eigen inkomen’ gewoon wat nieuwe kerstversiering kopen voor ons huis, zonder daar een half uur over te moeten piekeren? Het is gewoon wat kerstversiering en wat geurkaarsen, meer niet…
En toen besefte ik, telkens ik naar de winkel ga en ik iets van woondecoratie of ‘hebbedingetjes’ (spullen die weinig nut hebben, maar gewoon mooi zijn in huis) wil kopen voor mezelf, heb ik mijn vertrouwde overtuiging uit het verleden bij: Ik heb hier geen geld voor. Ik betrapte mezelf op hoe vaak ik deze gedachte had daar in de winkel… waardoor ik quasi nooit met iets buiten ga, wat niet nuttig is om te gebruiken zoals een huishoudtoestel. Iets wat ik echt nodig heb.
Ik heb ook nooit begrepen hoe mensen naar de Ikea kunnen gaan en een kar vol laden met spullen die ze niet nodig hebben, maar die natuurlijk wel hun huis mooi aankleden en gezellig maken… bij mij lijkt er al geen plaats meer in de kast of op de kast voor nog meer spullen en het is al zo snel een rommel en dan nog, het kost allemaal zoveel geld, ‘ik kan dat niet betalen…’
De ongeschreven regels uit je gezin van herkomst
Wij hebben daar geen geld voor, is een zin uit mijn gezin van herkomst. Die heeft mij geleerd zuinig om te gaan met mijn geld en goed te sparen. Anderzijds heeft die mij ook geleerd dat ik niet zomaar, louter en alleen voor mijn eigen plezier spullen mag kopen. Daar moet iets tegenover staan: eerst hard werken, eerst goed gespaard hebben en dan pas mag je geld uitgeven, maar liefst aan iets wat echt nodig en nuttig is. Je moet ook aan later denken en niet zomaar je geld uitgeven.
Deze overtuiging is er nog altijd bij wanneer ik naar de winkel ga. Dus ik kan heel moeilijk nutteloze, maar mooie spullen kopen voor mezelf, want mijn innerlijke stem zegt dat wij daar geen geld voor hebben. Maar natuurlijk is deze overtuiging absurd, ik kan mij best nieuwe mooie kerstversiering veroorloven, maar mijn beperkende overtuiging is hardnekkig en dus lukt het mij maar moeilijk… (en het gekke is, in een kledingwinkel heb ik geen last van deze gedachte 😊)
Deze ongeschreven regels uit je gezin van herkomst heb je geïnternaliseerd en ze zijn jouw waarheid, volgens dewelke je leeft. Als een automatische piloot sturen ze jouw gedrag. Doorheen de jaren, ga je je losmaken van sommige regels. Soms gaat dat makkelijk, soms houden ze jou in hun macht. Laat je ze los, dan kom je in een schuldgevoel terecht waardoor het moeilijk is om je eigen gevoel te volgen (tegen de stroom in).
Wat zijn de ongeschreven regels van jouw gezin van herkomst?
Hoe bepalen deze vandaag nog hoe jij de dingen doet? En vind je deze ongeschreven regels leuk? Wat hebben ze jou gebracht? En waarin beperken ze jou? Hoe zorgen ze ervoor dat je erbij hoort bij je gezin van herkomst? En hoe zorgt leven volgens andere regels ervoor dat je risico loopt om uitgesloten te worden uit je familie?
En straks aan de kersttafel bij jouw ouders, grootouders of schoonouders, is de plek bij uitstek waar de spanningen voortkomend uit deze ongeschreven regels hoog kunnen oplopen. Want plaatsnemen aan de kersttafel, is middenin je familiesysteem gaan zitten.
Loop jij tegen de ongeschreven regels van je gezin van herkomst aan? Wil jij je voorbereiden op een echte vreedzame kerst en niet verstrikt raken in familiale spanningen aan de kersttafel?
Schrijf je dan nu in voor een éénmalige en unieke online mini workshop: Meer begrip, rust en gezelligheid aan de kersttafel. Max 8 deelnemers op maandag 20/12 van 19u-20u
Of Neem contact op!
Samen ontrafelen we de ongeschreven regels, hoe ze jou vandaag beïnvloeden, welke een hulpbron zijn voor jou en van welke je misschien wat minder wilt gaan volgen…
En wat mijn kerstversiering betreft, ik ga het volgend jaar nog eens proberen 😂
In de vorige blog ‘waarom zou ik een coach inschakelen’ heb ik de drie voornaamste redenen toegelicht die aanleiding kunnen geven tot het beroep doen op een coach. In deze blog sta ik graag stil bij de voordelen van het werken met een coach. Zelf heb ik een coach in het kader van het realiseren van mijn professionele doelen en een therapeut voor het helen van mijn soft trauma’s. Afhankelijk van waar ik behoefte aan heb, zal ik eerder mijn coach opbellen dan wel mijn therapeut en soms werk ik parallel met beiden omdat thema’s overlappen met elkaar.
Wat zijn nu de belangrijkste voordelen van het werken met een coach?
Hoe goed bedoeld je vrienden, je familie, je collega’s je adviseren of oplossingen bedenken voor jou, er zit vaak een projectie van hun eigen angsten, vooroordelen of model van de wereld in. Meestal zijn ze niet geheel belangeloos in jouw situatie en al zeker niet oordeelloos. Dat is helemaal menselijk, daarom dat ik ook de slechtst mogelijke coach ben voor mijn eigen partner. Jouw vrienden en familie steunen jou, geven jou gelijk, kiezen jouw kant of net helemaal andersom, ze vinden dat jij helemaal fout zit en zullen jou wel vertellen wat je nu best kan doen in jouw situatie. Een coach daarentegen kijkt oordeelloos mee met jou, houdt een liefdevolle spiegel voor en gaat met open vragen en coaching modellen jouw probleemsituatie mee doorgronden, jouw aandeel in de situatie blootleggen zodat je een helder perspectief krijgt op de te nemen stappen en hierbij uit je slachtofferrol kan komen.
Een coach gaat samen met jou op zoek naar je talenten, naar jouw hefbomen, jouw kracht, jouw dieperliggende waarden en wat jou drijft in het leven, waar je van in FLOW geraakt. Vaak ben je elk contact met deze hulpbronnen verloren in de loop der jaren omdat er vanuit jouw omgeving vanalles verwacht werd waar je moest aan voldoen. Hierdoor ben je misschien kwijt geraakt wie je echt bent en wilt zijn. Een coach brengt jou terug in contact met deze dieperliggende drijfveren waardoor je een boost in zelfvertrouwen ervaart en je in beweging kan komen of actie durft te ondernemen. Je ontdekt je ware zelf, je wordt diegene die je bedoeld was te zijn en je staat terug in je kracht (om het met een paar cliché zinnen uit de coaching wereld te zeggen
Het doel wat je voor ogen hebt, kan wel eens aanvoelen als een berg waar je onmogelijk overheen kan komen. Onder begeleiding van een coach leer je je doel op te splitsen in concrete, kleine en voor jou haalbare stappen en staat er iemand achter je in de uitvoering ervan. Een coach moedigt jou aan in het realiseren van je doelen, biedt een structuur en stappenplan aan, viert samen met jou de successen en ondersteunt je bij het trekken van lessen uit wat minder goed gaat. Hierdoor ga je de vooropgestelde doelen ook werkelijk realiseren ipv dat ze een vaag punt aan de horizon blijven of een dagdroom om bij weg te dwalen.
Je evolueert van een ‘stuck state’ naar een heuse ‘power state’ met meerdere opties. Waar voorheen de weg doodliep of er geen licht was op het einde van de tunnel, krijg je een ander (vaak verrassend) perspectief op de zaak vanwaaruit je terug opties tot verandering kan ervaren. Je leert ook te denken in opties ipv in noodzakelijkheden en absolute waarheden waar je niet kan van afwijken.
Wat er in het verleden gebeurd is, kan je niet meer veranderen, je kan het alleen accepteren en er leren mee om te gaan. Soms kan gespecialiseerde begeleiding nodig zijn om soft trauma’s uit het verleden te ‘helen’, dan spreken we eerder over therapie ipv coaching. Bij coaching gaan we kijken hoe deze ‘soft trauma’s’ en de daaruit voortvloeiende overlevingspatronen jou vandaag tegenhouden om je doel te realiseren en wat je nodig hebt om hier verandering in te brengen.
Ben jij op zoek naar een coach die deze rugzak mee in rekening weet te brengen, die coacht op een helende manier en jou empowered in het nemen van spannende, maar de juiste stappen? Neem contact op! Samen gaan we gaan op weg!
Mensen denken nogal snel, als je een coach inschakelt, dan moet er wel iets mis zijn met jou! Anders zou je het toch zelf opgelost krijgen, niet?
En natuurlijk is het hebben van een probleem waar je een oplossing voor zoekt, de meest voorkomende reden waarom je een coach inschakelt, maar dit wil niet zeggen dat er ook iets mis is met jou. Integendeel, ik zou durven stellen dat zij die met hun problemen blijven rondlopen, meer risico hebben om in nog erger terecht te komen dan diegenen die met behulp van een coach hun problemen onder ogen zien en nieuwe perspectieven weten te ontwikkelen.
Dus, waarvoor zou jij nu een coach kunnen inschakelen?
Je wil een neutrale en objectieve blik om jouw probleemsituatie te ontrafelen en inzichten op te doen.
Zo was er Mark die na zijn verlof merkte dat het toch niet beter ging met hem, hij bleef vermoeid en lusteloos en alleen kwam hij er niet achter wat de redenen hiervoor waren, dus zocht hij hulp om hierover duidelijkheid te krijgen. Of Jenny die in de werksituatie steeds tegen hetzelfde probleem aanliep ook al was ze al verschillende keren van job, team of organisatie veranderd. Ze geraakte elke keer opnieuw in conflict met haar leidinggevende en kwam er alleen niet achter wat de oorzaak hiervan was en hoe ze dit kon aanpakken.
Je hebt alles wat je wilt in het leven: een gezin, een bloeiende carrière, een prachtig huis, je hebt een fijn sociaal netwerk van familie en vrienden en toch ben je niet gelukkig of ervaar je een gemis. Een onbestemd verlangen, maar je weet niet waarom en je voelt je schuldig omdat je niet gewoon blij en gelukkig kan zijn. Samen met een coach kan je onderzoeken wat zingeving en geluk betekent voor jou. Je leert kiezen voor wat jou op lange termijn gelukkig maakt ipv voor wat nu comfortabel is.
Je hebt last van uitstelgedrag of durft de eerste stappen niet te zetten. Je zoekt een stok achter de deur die jou uitdaagt en die jou helpt met het maken van concrete plannen en het zetten van stappen. Samen met je coach ga je het doel visualiseren en concretiseren, de weg ernaartoe en de eerste stappen vorm geven. Samen onderzoek je wat nodig is om in beweging te komen en welke beperkende overtuigingen jou nog tegenhouden. Je werkt aan technieken om de obstakels weg te nemen en hulpbronnen in te schakelen zodat je je uiteindelijk doel kan realiseren. Bijvoorbeeld, je wilt een carrièreswitch maken, maar je weet niet hoe eraan te beginnen of je zou graag een bepaald project vorm geven, maar je blijft het maar uitstellen.
Let wel, coaching is geen therapie. Bij coaching werken we steeds naar een doel en een bepaald resultaat, we gaan hierbij niet graven in het verleden. In grote lijnen werken we volgens de stappen van het GROW-model: je bepaalt een doel en bekijkt wat de gap is met de realiteit vandaag, je bedenkt opties om je doel te bereiken en je kiest uiteindelijk die optie die je in de praktijk wil brengen.
Bijv als je patroon is om mensen in jouw omgeving te pleasen waardoor je niet doet wat jij echt graag wilt doen, dan kijken we welke stapjes je al wel kan nemen om minder te pleasen en meer te kiezen voor wat jij echt wilt doen. We doen dit op jouw tempo, jij zit aan het stuur van jouw proces en de coach is de navigator, de gids op jouw reisweg.
Nog niet helemaal overtuigd waarom jij een coach zou moeten inschakelen? Lees mijn volgende blog over de voordelen van het werken met een coach!
Ben jij op zoek naar een gids bij het ontrafelen van jouw probleem situatie of bij het zoeken naar zingeving en echt geluk? Of heb je begeleiding nodig bij het realiseren van je doel? Neem contact op! Samen gaan we op weg!
Dat is een vraag die ik regelmatig krijg van vrienden, familie, cliënten. Elke ochtend rol ik om 6u mijn yogamat uit, nadat ik eerst een glas water heb gedronken en onze twee katten, Suske en Wiske, eten heb gegeven. Als je zelf katten hebt, weet je dat dat jouw enige echte prioriteit is in de ochtend 😉. Nadien rol ik mijn yogamat uit, bij voorkeur buiten in de frisse buitenlucht. De katten komen na het eten mee even hun spieren rekken en strekken op mijn mat, ze doen een downward dog, gaan in een cat crawl van holle naar bolle rug en zetten zich al krabbend af in mijn yogamat, een uitlaatklep voor hun spanningen en frustraties. Ze maken de yogamat tot hun ‘veilige plek’, bakenen hun terrein af en ze geven een signaal aan de buurkatten dat ze moeten wegblijven. Vervolgens beginnen ze zich te wassen of leggen ze zich in shavasana. Maw, pretty much my own morning yoga routine:
1 De yogamat, een plek waar ik mijn spieren stretch, mijn fysieke welzijn een boost geef
2 Een veilige plek om te voelen wat er in mijn lichaam te voelen is, adem te halen, spanningen los te laten en mijn emotionele energie te laten stromen
3 Waar focus en intentie voor de dag worden gezet in rust ipv mijn dag te beginnen in hectiek met mails, berichten, social media, etc… Door dit yogaritueel te koppelen aan mijn focus, programmeer ik mijn frisse brein op wat echt belangrijk is voor mij.
4 En tot slot, een dagelijks ankerpunt, een kort meditatiemoment, een reflectie op mezelf en of ik nog gealigneerd ben met mijn waarden. Hierdoor creëer ik een houvast om dichter bij mezelf te blijven en bij wie ik echt wil zijn.
1 Ik start met hartcoherentie ademhaling gedurende10 min met behulp van de inner balance app, waarbij ik mij richt op een intentie voor de dag: innerlijke rust, focus, etc…
2 Vervolgens, losmaken van nek en schouders en brughoudingen voor versterking van mijn onderrug (zittend beroep)
3 Drie energy flows om mijn lichaam wakker te maken en op te warmen
4 Drie zonnegroeten, krijger posities en planken voor de versterking van mijn core. ‘Claiming my space’ houdingen (ik weet niet wat de yoga termen zijn, maar dat is voor mij de intentie achter de houdingen)
5 Afronden van de yogaflow met een laatste stretch en herhaling van mijn intentie.
Maak jij hier echt elke morgen tijd voor? Ja, toch bijna elke ochtend. Het kan al wel eens gebeuren dat ik heel vroeg bij een klant moet zijn en ik dus niet nog extra vroeg opsta. Accepteren wat er is, is de kern van de yogafilosofie, dus ik accepteer dat het mij soms niet lukt of dat ik een baaldag heb, ook dat is ok.
Zaterdagochtend, 6u30, ik sta op, het is nog donker. Heerlijk warm voor de tijd van het jaar. Ik gooi het schuifraam open, adem de frisse lucht in en rol mijn mat af, zitten en ademen, helemaal in je lichaam gaan en voelen. In de verte hoor ik het verkeer op gang komen, een haan die kraait, de duiven die kirren en de ekster die schettert. Ik zit, ik luister, ik neem waar en adem. Mijn yogavriend, Herrie de kater, komt bij me zitten, hij vraagt om aandacht en om achter zijn oren te krabben. Ik laat het gebeuren en geef hem al de krabjes die hij nodig heeft. Hij vlijt zich neer tegen mijn benen, ik maak mijn lichaam wakker, kom zachtjes in beweging en laat de energie stromen. Herrie houdt het voor bekeken. Focus, in je kracht, heerlijk om vanuit die energie doorheen de asana te ademen. Afgeleid naar mijn ’to do’ lijstje, ik wankel en val om, mijn anker even weg. Geruststellend, daar is mijn ademhaling terug. De hemel is ondertussen helblauw, ik groet de zon en dan… shavasana. Focus en energie voor de dag, het schuifraam gaat open, de kindjes zijn wakker, nog even samen op de yoga mat, babbelen en genieten, mijn favoriete yoga pose.
We hebben wel tijd om minuten (of uren) lang te scrollen op social media of om te netflixen, dus het tijdsargument is een beetje flauw. Je hebt wel tijd, maar je maakt er geen prioriteit van. Nochtans kan 10 minuten per dag, een paar yogahoudingen, bewuste ademhalingen, aandacht geven aan je lichaam al een nieuw perspectief bieden of beweging brengen, daar waar je na een uur Netflixen, je meestal wel gerust hebt, maar je je niet ‘uitgerust’ of ‘verfrist’ voelt. Een korte yogaflow doen, kan wel dat ‘energizing’ effect hebben.
Eenmaal je met yoga begint, besef je al snel dat het niet gaat over de yogahoudingen perfect uitoefenen of je benen in je nek kunnen leggen. De essentie is de intentie van de yogahouding neerzetten. Voelen wat jouw fysieke grenzen zijn, oefenen in accepteren wat zich aandient in een yogahouding, luisteren naar wat jouw lichaam jou vertelt, waar je spanningen vasthoudt en wat dit zegt over jouw dieperliggende emotionele, mentale en spirituele (gebrek aan) flexibiliteit, is wat een daily yoga practice jou kan brengen.
Het beeld van hippie achtige figuren die in een kring mantra’s zingen, was mijn grootste drempel om een yogastudio binnen te wandelen. Op zoek gaan naar de juiste yoga teacher met de voor mij juiste yoga energie was daarop het antwoord. Bevragen, recensies lezen en lessen uitproberen om te ontdekken wat voor jou werkt. In elk geval heb ik hierdoor geleerd dat yoga niet zweverig hoeft te zijn, maar het wel kan zijn en dan ga je verder op zoek naar iemand die de spirituele yogalessen kan neerzetten in een eigentijds kader wat werkt voor de nuchtere professional.
Welke yoga past bij mij? Wat heb ik juist nodig? Ook hier is het beste antwoord, probeer, ga op onderzoek, overleg met je yogateacher waarom je precies yoga wil doen, wat je belangrijk vindt en waar je eventuele ongemakken ervaart. Jouw yogateacher kan samen met jou een yogavorm vinden die het beste aansluit bij wat je nu nodig hebt. Eens je gestart bent, zal je merken dat ook dit evolueert met de tijd.
Denk jij eraan om te starten met yoga?
Dan is de gouden tip dus ‘gewoon proberen‘.
Ben je op zoek naar inspiratie, tips of een duwtje in de rug?
Luister naar de podcastepisode yoga voor de professional van de podcastshow Energiek. In deze vierde podcast episode ga ik in gesprek met Ellen van Renterghem van yogastudio Viapura, mijn yogalerares. Zij brengt onder woorden wat yoga met je kan doen en hoe het kan bijdragen tot meer verbinding met jezelf, meer balans en energie, zodat je kan blijven rechtstaan in de stormen die het leven je brengt. Yoga ‘leven’ vergroot je veerkracht en brengt je dichter tot wie je in de kern bent. Geen zweverig gedoe, het vraagt ook de aardse realiteit van je agenda erbij te nemen en je tijd te herplannen volgens wat je nodig hebt. En hoe doen andere drukke professionals dat? Yoga inplannen in hun drukke schema? Wanneer doen ze het, hoe vaak doen ze het en hoe zijn ze ertoe gekomen? Je ontdekt het allemaal in deze episode over wat yoga kan betekenen voor de drukke professional. Veel luisterplezier!
Louise is dan ook een echte ‘go-getter’. Geef haar een opdracht waar ze kan achterstaan, waar ze een intellectuele uitdaging aan heeft en ze is vertrokken, ze gaat er voor. Ze vaart daarbij haar eigen koers, ze weet wat ze wil. Ze heeft de meeste ervaring binnen het team die ze goed kan inzetten in de extra projecten die haar worden gegeven. Ze krijgt hiervoor de nodige erkenning en waardering van haar directeuren. Ze weten: ‘she gets the job done’ en dit appelleert op haar verantwoordelijkheidszin, haar idee over zichzelf dat ze het ook allemaal kan dragen. Dit beeld over zichzelf werd gecreëerd tijdens haar jeugd. Ze was de tweede oudste van 7 kinderen en zij was als een tweede mama, chauffeur, vertrouwenspersoon voor alle jongere kinderen. Hiermee wou ze vooral haar ouders ontlasten. Ze hield het huishouden mee draaiende en dat vond ze ook leuk. Ze bracht de youngsters naar het voetbal, volleybal of andere activiteiten. Ze deed dat wel even, geen probleem.
Die gedachte is nog steeds een drijfkracht, ik pak het er wel even bij, no problem, het is zo gebeurd. Daarom doet ze ook alles liever zelf, dan is het ook zo gebeurd, dat is het meest efficiënt. Dat ze hiermee het team in aangeleerde hulpeloosheid houdt, krijgt ze meer en meer door. Maar ze vindt het ook leuk om al die ballen in de lucht te houden en hierbij ook waardering en erkenning te krijgen van haar omgeving. Alleen op het thuisfront leidde dit wel eens tot spanningen met haar partner wanneer ze nog maar eens om 20u aan een online vergadering begon en ze niet mee de kinderen in bed kon steken. Ook bij haarzelf begon het meer en meer te wringen. Dit kon toch niet de bedoeling zijn. Het leuke ging er stilaan af of het woog in elk geval niet meer op tegen de inspanningen die ze er moest voor leveren en de opofferingen die ze ervoor moest doen. Haar harde werk begon meer en meer aan haar te knagen.
Afgelopen zomer heeft ze de impact van het drukke schooljaar op haar lichaam gevoeld. Haar lichaam was uitgerust na twee maanden vakantie. Ze voelde dat dit ‘normaal’ zou moeten zijn, zelfs wanneer ze aan het werk is: “ik zou me niet continu oververmoeid moeten voelen.” Ze had tijdens de zomervakantie het sporten terug opgepakt en dat deed haar heel veel deugd. Ze was fysiek uitgerust, maar ze keek op tegen terugkeren naar het werk:
“Ik ben twee maanden continu bij de kinderen geweest en heb geen moment voor mezelf gehad. Ik merk dat de kinderen niet graag naar de opvang gaan, dus heb ik ze meestal bij mij gehouden. Ondanks dat ik fysiek uitgerust ben, ben ik nog steeds mentaal leeg. Het lijkt alsof mijn vakantie nog moet beginnen en het nieuwe schooljaar staat terug voor de deur. Ik voel nu al dat als ik niet oplet, ik terug op die sneltrein terecht kom en dan ben ik weer vertrokken voor een vermoeiend jaar. Ik wil echt meer work-life balans gedurende heel het schooljaar en niet alleen tijdens de vakantie.”
1. Haar plek in het systeem
Het probleem begint met haar plek binnen het schoolsysteem. Het is een basisbehoefte van elke mens om zijn plek in het systeem te kennen. Haar rol is onduidelijk en wanneer je rol onduidelijk is, leidt dit tot frustratie en ongenoegen. Ze heeft een formele rol als leerlingenbegeleider. Daarnaast is ze aangeduid als trekker van de beleidscel gedrag en zorg. Binnen het team leerlingbegeleiders neemt ze bijgevolg de positie van ‘leider’ in, zonder het formele mandaat van leidinggevende. De collega’s stellen haar de meest operationele vragen, waar zij een beslissing over moet nemen. Op die manier wordt ze meer en meer belast met taken die haar geen energie geven, alleen maar energie kosten. Hierdoor komt ‘geven en nemen’ ook in disbalans. Een volgende aanleiding voor meer stress op het werk.
2. balans in geven en nemen
Louise doet deze coördinatie bovenop haar fulltime job als leerlingbegeleider. Er wordt geen tijd voorzien, noch krijgt ze een financiële waardering voor de extra inspanningen. De leerlingenbegeleiders komen uit verschillende campussen die eilandjes vormen binnen het team leerlingenbegeleiders. Zij investeert veel tijd en energie om er een groter team van te maken die gaan voor één visie, maar omdat het formele leiderschapsmandaat niet bij haar ligt, stroomt de energie vaak gewoon weg zonder duurzaam resultaat. Zij krijgt hiervoor de nodige schouderklopjes van haar directeuren, waar ze uiteraard heel dankbaar voor is. Maar ze voelt dat dit niet langer voldoende compensatie is voor de geleverde inspanningen.
3. Erbij horen
Iedereen wil erbij horen en psychologische veiligheid ervaren in het systeem waartoe men behoort. Via een tafelopstelling kwamen we erachter dat het voor haar niet duidelijk is bij welk team zij echt hoort. Door haar unieke positie als vertrouwelinge van haar campus directeuren en door een verantwoordelijkheid op te nemen die formeel bij de rol van de campus directeur hoort, stijgt ze op in de hiërarchie (vergelijkbaar met de rol die ze opnam in haar gezin van herkomst). In de realiteit staat op ze op gelijk niveau met haar collega leerlingbegeleiders, waar ze ook het liefst wil bij horen. Dit geeft spanningen en onduidelijkheid, waardoor er energie verloren gaat.
De onduidelijkheid in haar rol, haar echte plek in het systeem, de disbalans in geven en nemen en de onveiligheid van ‘nergens’ echt bij te horen, zorgen ervoor dat ze in stress zit tijdens het schooljaar. Of anders gezegd, door duidelijkheid te creëren in haar rol en het bijbehorend mandaat, kan ‘geven en nemen’ terug in balans komen en wordt ook duidelijk tot welk team ze behoort. Hierdoor kan ze haar stress level verminderen en kan de energie terug stromen.
4. Bestemming work-life balans
Hiervoor heeft ze het gesprek te voeren met haar directeuren. Het gesprek over wat ze wilt en niet meer wilt. Dit voelt oncomfortabel, want haar ‘magische beweging’ is om het allemaal wel even te regelen, om alle ballen in de lucht te houden en meer verantwoordelijkheid naar zich toe te trekken dan formeel bij haar rol hoort. Zo kennen ze haar ook en haar omgeving gaat het vreemd vinden als ze een andere Louise te zien krijgen. Dit schrikt haar wel wat af. Maar ze voelt als ze de moed kan opbrengen om dit gesprek ten gronde te voeren en vast te houden aan wat zij wilt, ze het schooljaar goed kan inzetten en ze haar work-life balans beter zal kunnen behouden, waardoor ze zelf veel gelukkiger gaat zijn en ook haar gezin.
Voel jij je na de vakantie ook niet uitgerust of zijn de batterijen ondertussen weer bijna leeg na enkele weken terug aan de slag te zijn? Neem contact op! Ik begeleid jou graag naar meer energie in je werk en in je leven.
Wat de confrontatie haar brengt, weet ze dieperliggend al, rationeel kan ze zelfs de stappen bepalen die ze te zetten heeft, maar emotioneel blokkeert ze, ervaart ze zelfs lichte paniek want ‘wie is ze nog’ als ze die situatie (stuck state) waar ze al jarenlang in vastloopt, aanpakt? Als ze de identificatie met ‘zij bij wie iedereen terecht kan, die alles regelt, die sterk is, die steeds klaar staat, die nooit nee zegt, zichzelf altijd opzij schuift, etc…’ meer en meer loslaat om echt gelukkig te worden en rust te vinden.
Verantwoordelijkheid nemen, betekent ‘schuld’ toestaan in het anderen teleur te stellen, in het kiezen voor jezelf op tijd en stond. Maar daar hoef je je niet schuldig over te voelen, dat is nodig om de energie te kunnen blijven delen, die je wilt delen met jouw omgeving en te kunnen zijn wie je echt wilt zijn. Dit vraagt een ‘opoffering’ van oude gewoonten en het toestaan van discomfort op korte termijn om op de lange termijn echt gelukkig te zijn.
Werken aan jezelf is niet comfortabel, dat betekent een spanning aangaan, dingen anders doen dan je gewend bent van te doen. Daar gaat jouw omgeving niet noodzakelijk blij mee zijn. Wanneer je altijd de brave, loyale dochter bent geweest die nooit tegensprak en je begint nu meer en meer op te komen voor je mening of je spreekt je ouders tegen, dan is dat even wennen voor hen. Geef ze tijd, je had zelf ook tijd nodig om te wennen aan die nieuwe versie van jezelf 😉
Werken aan jezelf kan confronterend zijn, maar mijn ervaring is dat de coachees zich nadien veel lichter voelen. Ze krijgen terug perspectief en zien opties, waar voorheen een donkere tunnel zonder licht aan het einde was. Ik hoor uitspraken als ‘ik voel me meer in harmonie, rustiger en ik weet wat mij te doen staat’. Er is terug contact met diep verborgen hulpbronnen, talenten en een innerlijk kompas wat de richting wijst.
Ook voor mij werkt het zo: de confrontatie wil ik liefst vermijden want het dwingt om stappen te zetten of de situatie te aanvaarden zoals ze is als ik er niks wil aan doen, maar tegelijkertijd geeft deze confrontatie me kracht om de toekomst met vertrouwen in te gaan. En telkens wanneer ik vastloop of dreig vast te lopen, schakel ik mijn coach of therapeut in.
“Ik heb schrik om het traject aan te vatten”, vervolgde ze, “want dan moet ik veranderen.” Soms denken mensen dat ik magische krachten bezit, alsof ik een toverstaf heb, waarmee ik maar hoef te zwaaien en het is gefixt: je bent ‘veranderd’. Soms zijn ze hier bang voor en soms verwachten ze een quick fix waar ze zelf niks moeten voor doen. Ik maak dan het grapje, als ik een toverstaf had, had ik die al lang toegepast op mijn man, maar helaas zo werkt het niet. Uit de ‘stuck state’ geraken, vraagt hard werken, in eerste instantie aan jezelf. Het vraagt oefenen met nieuw gedrag, jezelf in nieuwe situaties plaatsen die je lastig vindt en dit in kleine voor jou haalbare en realistische stapjes.
Veranderen impliceert dat het oude verkeerd was en het nieuwe goed, maar daar gaat het niet om. Het gaat in essentie over de vraag in welke mate is het huidige gedragspatroon dienend, passend om te bereiken wat ik nu wil bereiken in mijn leven. Wellicht was het patroon heel dienend in het verleden en heeft het jou veel gebracht, maar wil je nu iets anders, een ander effect neerzetten zodat je meer innerlijke rust, geluk, liefde, vrijheid, kan ervaren.
Transformatie gaat over meer en meer jezelf worden, leven volgens wie je in de kern bent. Wanneer je meer en meer zo je leven leidt, gaat alles vanzelf meer stromen. Dat kan heel zweverig klinken, maar toch is het zo. Wanneer je door een transformatie bent gegaan:
Doe voor jezelf maar eens volgende reflectieve schrijfoefening en ontdek wat voor jou transformatie is.
Denk eens terug aan een ervaring die je als transformerend hebt ervaren en ga voor jezelf na:
In welke ‘stuck’ state zit je vandaag die vraagt om transformatie? (gebaseerd op Transformational Presence, Alan Seale)
Ben jij er klaar voor om de confrontatie aan te gaan en in transformatie te gaan? Ben je klaar om jouw vastgelopen situatie met een liefdevolle spiegel te ontrafelen en op zoek te gaan naar nieuwe opties om ermee om te gaan?
Neem contact op!
Samen bewandelen we jouw persoonlijk transformatiepad!