“Ik voel geen connectie met anderen, zei hij. Het lijkt alsof ik toeschouwer ben in mijn eigen leven. Ik zie mensen die gezellig samen zijn, plezier hebben en ik doe mee, maar ik voel het niet.

Het lijkt alsof ik niet in staat ben tot een echte diepgaande connectie. Hoe komt dat toch? Zelfs als ik mijn kinderen bij mij heb, ben ik precies een toerist die passeert in hun leven. Ik zie andere papa’s spelen en hun kinderen knuffelen en ik doe dat ook wel, maar omdat het moet, niet omdat ik een echte connectie voel. En wat ik mij afvraag, is wat mij dan tegenhoudt om die diepgaande connectie tot stand te brengen en hoe doe je dat? Ik vraag me af of ik het kan? Wil je het, vraag ik hem? Ja, zegt hij, Ik wil ‘verdieping’ in mijn leven, ik wil VERBINDING kunnen voelen. Soms lijkt het alsof hier de enige plek is, waar ik mijn masker durf afzetten en met jou voel ik wel verbinding.”

Laat ons eens kijken naar VERBINDING, zeg ik en ik gooi mijn blokjes op tafel. He knows the drill ondertussen en kiest een manneke voor zichzelf. “Dit ben ik”, zegt hij en

Wat houdt mij tegen om diepgaande verbinding te voelen in mijn relaties met anderen? 

Ik vraag hem om alle elementen die met dit vraagstuk te maken hebben, in kaart te brengen, om er een map van te maken. Je hoeft het niet mooier of beter te maken dan het is, maak gewoon ruimte voor datgene wat er is, zonder iets te willen oplossen, vraag ik

Hij kiest het paarse blokje, dit staat voor TIJD zegt hij, het bewust tijd maken voor diepe connecties. Ik zit middenin een ratrace al maanden, misschien wel jaren en ik maak er geen tijd voor. Ik ben 6 maanden geleden in een boek begonnen en heb het nog steeds niet uit. Ik maak geen tijd om diepe connecties te ervaren.

MIJN BREIN houdt mij tegen en legt een blauw blokje neer. Ik kan ontzettend goed RATIONALISEREN, hierdoor blijft alles lekker veilig op een afstand. Als je rationaliseert, hoef je niet naar je gevoel te gaan. En toch lijkt het alsof ik heel goed over mijn gevoelens kan praten, maar ook hier weer praat ik, niet geconnecteerd met mijn dieperliggende gevoelens.

MIJN EIGEN NEGATIEVE MINDSET, vervolgt hij en legt een zwart blokje neer. Ik zie alleen maar hindernissen en problemen. Maar dat is wel al gebeterd, sinds onze gesprekken. Maar ik zou me nog meer mogen focussen op wat goed gaat.

Eigenlijk ben ik mijn eigen grootste rem, concludeert hij, om verbinding te kunnen ervaren met anderen.

En wat betekent verdieping, verbinding voor jou?

Stel dat je het zou hebben, wat zou het betekenen en hoe zou het eruit zien in je leven, vraag ik.

Hij voegt twee kleine blokjes toe, dit zijn mijn kinderen zegt hij en verdieping zou betekenen dat ik bewuster dingen zou doen samen met mijn kinderen. Samen activiteiten doen, die het geluk van ons als gezin zou vergroten en daarin zou ik verbinding ervaren. Ik zou meer neerdalen naar hun niveau en meer een speelpapa zijn. Ik ben teveel een oude ziel. Die verbinding kunnen ervaren, is het meest waardevolle wat er is voor mij, dit bepaalt de zin van mijn leven.

Verdieping is het tegenovergestelde van sociaal wenselijk gedrag en vertellen wat ik denk dat anderen willen horen. Ik ben een groot stuk van mijn leven niet mezelf kunnen zijn. Ik wil niet langer dat sociaal wenselijk gedrag stellen. Ik wil meer mezelf kunnen zijn...

Ik wil een boek kunnen lezen, beter weten wie ik ben en tegelijkertijd voel ik, door hier nu zo bij te stil te staan, dat het eigenlijk niet meer slecht met me gaat…

En daar begint het mee hé, zegt hij… met contact maken met wat je voelt en dat leren benoemen… hij kijkt me aan, hij schiet vol en voelt de verbinding die hij net heeft gemaakt met zichzelf… nu snap ik het, zegt hij

Verbinding met jezelf is de start voor een diepe verbinding met anderen …

Ik blijf aanwezig, zonder woorden maar vol verbinding … dankbaar getuige te mogen zijn van datgene wat er gebeurt als je de ruimte laat aan datgene wat er is, zonder iets te willen oplossen.