Stop met te doen wat de boekjes jou voorschrijven. Mijn life hack om uit jouw burn-out te geraken…
“Ik doe alles wat de boekjes mij voorschrijven, en toch voel ik mij na 6 maanden niet beter. Geraak ik ooit nog uit mijn burn-out?” Dat was Jeroens antwoord op mijn vraag “Hoe gaat het met jou?” bij de start van onze sessie.
Dat was even slikken: een cliënt die 6 maanden in begeleiding is en vertelt hoe het erger is geworden in plaats van beter. (“Wat een kwakzalver moet ik dan wel niet zijn,” ging even door mijn hoofd… 😉)
Wil je weten wat er echt aan de hand was en hoe hij eruit is geraakt? Lees dan mijn nieuwe blog en ontdek mijn ultieme life hack om uit je lijden te komen—voor eender welke vorm van vastzitten, niet alleen een burn-out. Wil je ook echt doorleven wat deze life hack voor jou kan betekenen? Beluister dan mijn nieuwe aflevering van de podcast Energiek en laat je meevoeren door mijn stem in de werkelijke beleving ervan. Ik ben benieuwd hoe de life hack voor jou kan werken. Je mag het mij altijd laten weten via een persoonlijk berichtje, want ik vind het fijn om jou beter te leren kennen..
Het lijden.
Jeroen is in begeleiding sinds zijn burn-out begin maart. Als kantoordirecteur stuurt hij een klein team aan. Sinds enkele weken zijn zijn burn-outsymptomen verergerd: hij slaapt weer slechter, is extreem vermoeid en ervaart allerlei fysieke klachten waarvoor geen directe medische oorzaak gevonden kan worden. (Laat dat altijd checken bij je huisarts, alsjeblieft—niet alles zit tussen de oren.) Dit gebeurde net toen hij de draad weer wilde oppikken en vanaf september terug aan het werk wilde. Want ja, hoe zou langer thuiszitten hem nog verder helpen? Was dat wel dé oplossing? Bijna 6 maanden thuiszitten moest toch genoeg zijn? Hoe lang kon dit nog duren? Door de verergering van de symptomen voelde Jeroen dat hij er absoluut niet klaar voor was, wat nu voor enorme frustraties zorgde. Hij vertelde hoe hij alles deed zoals het hoorde: mediteren, wandelen, ademen… en toch had het geen effect. De vermoeidheid won het steeds van zijn wil om uit dit grote lijden, uit dit grote niets te geraken.
De gekende strategie toepassen
Veel van mijn cliënten hebben een grote rationele denker in zich, zoals Jeroen. Dit deel probeert voor elk probleem een rationele oplossing te vinden en zo controle te krijgen over de situatie: “Ik heb een burn-out, wat zeggen de specialisten dat ik moet doen? Ah ja, rusten, wandelen, mediteren, ademen… en dan komt het goed. Oké, dan ga ik dat oefenen en toepassen in de hoop zo snel mogelijk uit mijn burn-out te geraken, om mijn leven terug onder controle te krijgen.”Eigenlijk is dit niets anders dan dezelfde strategie toepassen die je in eerste instantie een burn-out heeft bezorgd. Je benadert de zaken puur rationeel en gaat door omdat het zo hoort, omdat het van je verwacht wordt, of omdat de maatschappij vindt dat het zo moet. Als perfectionist of controlefreak wil je dit dan ook zo goed mogelijk doen. Je installeert apps om te meten hoe goed je ademt en slaapt, waarbij je telkens geconfronteerd wordt met the gap tussen jou en de “perfectie”. Je wordt wakker, leest op je smartwatch dat je volgens de norm niet goed genoeg geslapen hebt, en raakt teleurgesteld. Want je bent om 22 uur gaan slapen, je hebt nog een boekje gelezen in plaats van op je telefoon te kijken… en toch blijft het resultaat uit.
Wat je hierbij doet, is “goed” of “fout” afmeten aan een externe bron, een external frame of reference. Als het resultaat niet goed is, ben je teleurgesteld of vind je dat je het niet goed gedaan hebt. Terwijl het er juist om gaat dit te oefenen zonder je eigenwaarde aan het resultaat vast te koppelen.
Wanneer het deel in jou dat zo snel mogelijk de controle wil terugkrijgen aan het stuur zit van je herstelproces uit een burn-out, wil het niet afwijken van de voorgeschreven structuren en methodieken uit de boeken. Maar diezelfde boeken schrijven ook voor dat je moet leren ‘aanvaarden‘, want zonder echte aanvaarding kan er geen genezing zijn. Zo ontstaat er een tweestrijd in je hoofd: moet ik proberen controle te krijgen, gedreven door de wil om er zo snel mogelijk uit te geraken en terug naar mijn normale leven te gaan? Of moet ik het gewoon wat meer laten gebeuren?
De paradox is dat hoe sneller je echt kunt aanvaarden dat je in deze situatie zit, hoe sneller je eruit zult geraken (wel beseffend dat je lichaam door een heel fysiek herstelproces moet gaan, wat je niet kan versnellen… dat zal zijn tijd nodig hebben).
Het deel in jou dat controle wil krijgen, zegt dingen zoals: “Kom, pak jezelf bij elkaar, ga wandelen, doe leuke dingen, ontspan je, want zo krijg je weer wat zingeving in je leven.” Je hebt al zoveel gerust, het is tijd om uit die zetel te komen—je kunt niet eeuwig blijven liggen. Dit deel probeert veel zaken te implementeren (vaak op een rigide manier) om je beter te laten voelen. Eigenlijk kun je dit deel zien als je bondgenoot, je vriend die alles doet om je beter te maken. Het haalt je letterlijk het huis uit om te gaan wandelen en sleept je mee voor een koffie, want in de zetel blijven hangen is niet de oplossing. Dit deel kan ook erg gefrustreerd raken als al zijn harde werk niet beloond wordt met een concreet resultaat—namelijk dat je je beter of energieker voelt.
Een burn-out vraagt een oplossing die je rationeel niet kan bedenken
‘If you do what you’ve always done, you’ll get what you’ve always got…’
Aan de andere kant is er een stem die eigenlijk niet mee bezig wil zijn. Deze stem zegt: “Het is wat het is.” Ze wil niet langer zoeken naar die éne oplossing, maar wil het gewoon leren aanvaarden. Deze stem moedigt je aan om jezelf niet te forceren, te ontspannen en te genieten. Als het vandaag niet lukt, is er morgen een nieuwe dag. Misschien gaat het dan beter. Voel je je nu te moe voor die wandeling? Rust dan gewoon. Heb vertrouwen in het proces en dat je lichaam weet wat je nodig hebt. “Dit is het,” zegt die stem, “aanvaard dat het zo is voor nu.”
Voor velen voelt het overgeven aan deze laatste stem heel onwennig. Het lijkt al snel alsof je in chaos zult belanden, alsof je onverschillig wordt, alsof het niet meer belangrijk is. Contact met deze stem zorgt vaak snel voor onrust. “De dingen gewoon laten gebeuren? Dat kan toch niet!” denk je dan. “Wat als ik over een jaar nog steeds in de zetel hang en geen stap verder ben?” Dan voel ik mij toch gewoon ‘gelaten’…
De homeopathische dosis ‘gelatenheid’ als life hack…
Maar het gaat niet om of of… wel om de balans tussen de twee energiepolen van rigide controle aan de ene kant van het spectrum en gelatenheid aan de andere kant. Bij balans kom je in iets als aanvaarding en vertrouwen terecht. Dus stel je eens voor dat jij een homeopathische dosis ‘gelatenheid’ zou innemen, wat zou er dan anders zijn? Wat wordt er dan mogelijk in jouw naarstige zoektocht naar dé oplossing om uit je lijden verlost te geraken… welke mogelijkheden ontstaan er dan, wat ga je dan anders doen…
We zijn geprogrammeerd om lineair te denken: als ik dit doe, dan volgt de oplossing. Maar bij complexe zaken als een burn-out, waar zoveel factoren een rol spelen, ontvouwt de oplossing zich niet door simpelweg bepaalde activiteiten uit te voeren of lineair te denken. De echte transformatie gebeurt door een combinatie van zaken en vragen vertrouwen, open staan, mildheid en aanvaarding van wat is.
Voor Jeroen betekende deze ervaring met zijn twee delen en met de homeopathische dosis ‘gelatenheid’ dat hij het genuanceerder kon zien, dat hij kon zien hoe zijn rationeel deel ervoor zorgde dat hij naar oplossingen zocht, wat op zich goed was, maar dat hij de uitkomst wat meer mocht loslaten en relativeren, dat hij vervolgens niet zo streng moest zijn voor zichzelf. Zorgt deze ervaring ervoor dat hij de dag nadien terug kan gaan werken, nee zeker niet… maar wel dat hij meer en meer echt kan doorvoelen waar de uitdaging tot transformatie zit voor hem en dat hij meer en meer de angst om in transformatie te gaan, kon loslaten en dat is het echte begin van het herstelproces.
Laat het resultaat los van de dingen die je doet om je beter te voelen en geniet van het proces. Maak die wandeling zonder verwachtingen. Doe de ademhalingsoefeningen zonder druk. Het feit dat je deze activiteiten onderneemt, is op zichzelf al waardevol. Je bewuste aandacht voor je ademhaling ís het resultaat. De oefening zelf ís het doel. Het herstel is een proces van vallen en opstaan. Het probleem ontstaat wanneer je focust op een ‘instant’ oplossing voor je burn-out en je dit op een rigide manier onder controle gaat proberen te krijgen. Geniet liever van de reis. Het is een proces, een weg naar iets nieuws dat je nu nog niet kunt voorstellen.
Wil jij dit nu ook echt ervaren wat de homeopathische dosis voor jou kan betekenen. Beluister dan de nieuwe aflevering van de podcast energiek. Doe jij ook alles wat de boekjes je voorschrijven? En blijf je toch vastlopen? Neem contact op voor een vrijblijvend intakegesprek via twiggy@energy-coach.be. Ik begeleid jou graag naar meer energie in werk en leven.