Mensen denken nogal snel, als je een coach inschakelt, dan moet er wel iets mis zijn met jou! Anders zou je het toch zelf opgelost krijgen, niet?
En natuurlijk is het hebben van een probleem waar je een oplossing voor zoekt, de meest voorkomende reden waarom je een coach inschakelt, maar dit wil niet zeggen dat er ook iets mis is met jou. Integendeel, ik zou durven stellen dat zij die met hun problemen blijven rondlopen, meer risico hebben om in nog erger terecht te komen dan diegenen die met behulp van een coach hun problemen onder ogen zien en nieuwe perspectieven weten te ontwikkelen.
Dus, waarvoor zou jij nu een coach kunnen inschakelen?
Je wil een neutrale en objectieve blik om jouw probleemsituatie te ontrafelen en inzichten op te doen.
Zo was er Mark die na zijn verlof merkte dat het toch niet beter ging met hem, hij bleef vermoeid en lusteloos en alleen kwam hij er niet achter wat de redenen hiervoor waren, dus zocht hij hulp om hierover duidelijkheid te krijgen. Of Jenny die in de werksituatie steeds tegen hetzelfde probleem aanliep ook al was ze al verschillende keren van job, team of organisatie veranderd. Ze geraakte elke keer opnieuw in conflict met haar leidinggevende en kwam er alleen niet achter wat de oorzaak hiervan was en hoe ze dit kon aanpakken.
Je hebt alles wat je wilt in het leven: een gezin, een bloeiende carrière, een prachtig huis, je hebt een fijn sociaal netwerk van familie en vrienden en toch ben je niet gelukkig of ervaar je een gemis. Een onbestemd verlangen, maar je weet niet waarom en je voelt je schuldig omdat je niet gewoon blij en gelukkig kan zijn. Samen met een coach kan je onderzoeken wat zingeving en geluk betekent voor jou. Je leert kiezen voor wat jou op lange termijn gelukkig maakt ipv voor wat nu comfortabel is.
Je hebt last van uitstelgedrag of durft de eerste stappen niet te zetten. Je zoekt een stok achter de deur die jou uitdaagt en die jou helpt met het maken van concrete plannen en het zetten van stappen. Samen met je coach ga je het doel visualiseren en concretiseren, de weg ernaartoe en de eerste stappen vorm geven. Samen onderzoek je wat nodig is om in beweging te komen en welke beperkende overtuigingen jou nog tegenhouden. Je werkt aan technieken om de obstakels weg te nemen en hulpbronnen in te schakelen zodat je je uiteindelijk doel kan realiseren. Bijvoorbeeld, je wilt een carrièreswitch maken, maar je weet niet hoe eraan te beginnen of je zou graag een bepaald project vorm geven, maar je blijft het maar uitstellen.
Let wel, coaching is geen therapie. Bij coaching werken we steeds naar een doel en een bepaald resultaat, we gaan hierbij niet graven in het verleden. In grote lijnen werken we volgens de stappen van het GROW-model: je bepaalt een doel en bekijkt wat de gap is met de realiteit vandaag, je bedenkt opties om je doel te bereiken en je kiest uiteindelijk die optie die je in de praktijk wil brengen.
Bijv als je patroon is om mensen in jouw omgeving te pleasen waardoor je niet doet wat jij echt graag wilt doen, dan kijken we welke stapjes je al wel kan nemen om minder te pleasen en meer te kiezen voor wat jij echt wilt doen. We doen dit op jouw tempo, jij zit aan het stuur van jouw proces en de coach is de navigator, de gids op jouw reisweg.
Nog niet helemaal overtuigd waarom jij een coach zou moeten inschakelen? Lees mijn volgende blog over de voordelen van het werken met een coach!
Ben jij op zoek naar een gids bij het ontrafelen van jouw probleem situatie of bij het zoeken naar zingeving en echt geluk? Of heb je begeleiding nodig bij het realiseren van je doel? Neem contact op! Samen gaan we op weg!
Dat is een vraag die ik regelmatig krijg van vrienden, familie, cliënten. Elke ochtend rol ik om 6u mijn yogamat uit, nadat ik eerst een glas water heb gedronken en onze twee katten, Suske en Wiske, eten heb gegeven. Als je zelf katten hebt, weet je dat dat jouw enige echte prioriteit is in de ochtend 😉. Nadien rol ik mijn yogamat uit, bij voorkeur buiten in de frisse buitenlucht. De katten komen na het eten mee even hun spieren rekken en strekken op mijn mat, ze doen een downward dog, gaan in een cat crawl van holle naar bolle rug en zetten zich al krabbend af in mijn yogamat, een uitlaatklep voor hun spanningen en frustraties. Ze maken de yogamat tot hun ‘veilige plek’, bakenen hun terrein af en ze geven een signaal aan de buurkatten dat ze moeten wegblijven. Vervolgens beginnen ze zich te wassen of leggen ze zich in shavasana. Maw, pretty much my own morning yoga routine:
1 De yogamat, een plek waar ik mijn spieren stretch, mijn fysieke welzijn een boost geef
2 Een veilige plek om te voelen wat er in mijn lichaam te voelen is, adem te halen, spanningen los te laten en mijn emotionele energie te laten stromen
3 Waar focus en intentie voor de dag worden gezet in rust ipv mijn dag te beginnen in hectiek met mails, berichten, social media, etc… Door dit yogaritueel te koppelen aan mijn focus, programmeer ik mijn frisse brein op wat echt belangrijk is voor mij.
4 En tot slot, een dagelijks ankerpunt, een kort meditatiemoment, een reflectie op mezelf en of ik nog gealigneerd ben met mijn waarden. Hierdoor creëer ik een houvast om dichter bij mezelf te blijven en bij wie ik echt wil zijn.
1 Ik start met hartcoherentie ademhaling gedurende10 min met behulp van de inner balance app, waarbij ik mij richt op een intentie voor de dag: innerlijke rust, focus, etc…
2 Vervolgens, losmaken van nek en schouders en brughoudingen voor versterking van mijn onderrug (zittend beroep)
3 Drie energy flows om mijn lichaam wakker te maken en op te warmen
4 Drie zonnegroeten, krijger posities en planken voor de versterking van mijn core. ‘Claiming my space’ houdingen (ik weet niet wat de yoga termen zijn, maar dat is voor mij de intentie achter de houdingen)
5 Afronden van de yogaflow met een laatste stretch en herhaling van mijn intentie.
Maak jij hier echt elke morgen tijd voor? Ja, toch bijna elke ochtend. Het kan al wel eens gebeuren dat ik heel vroeg bij een klant moet zijn en ik dus niet nog extra vroeg opsta. Accepteren wat er is, is de kern van de yogafilosofie, dus ik accepteer dat het mij soms niet lukt of dat ik een baaldag heb, ook dat is ok.
Zaterdagochtend, 6u30, ik sta op, het is nog donker. Heerlijk warm voor de tijd van het jaar. Ik gooi het schuifraam open, adem de frisse lucht in en rol mijn mat af, zitten en ademen, helemaal in je lichaam gaan en voelen. In de verte hoor ik het verkeer op gang komen, een haan die kraait, de duiven die kirren en de ekster die schettert. Ik zit, ik luister, ik neem waar en adem. Mijn yogavriend, Herrie de kater, komt bij me zitten, hij vraagt om aandacht en om achter zijn oren te krabben. Ik laat het gebeuren en geef hem al de krabjes die hij nodig heeft. Hij vlijt zich neer tegen mijn benen, ik maak mijn lichaam wakker, kom zachtjes in beweging en laat de energie stromen. Herrie houdt het voor bekeken. Focus, in je kracht, heerlijk om vanuit die energie doorheen de asana te ademen. Afgeleid naar mijn ’to do’ lijstje, ik wankel en val om, mijn anker even weg. Geruststellend, daar is mijn ademhaling terug. De hemel is ondertussen helblauw, ik groet de zon en dan… shavasana. Focus en energie voor de dag, het schuifraam gaat open, de kindjes zijn wakker, nog even samen op de yoga mat, babbelen en genieten, mijn favoriete yoga pose.
We hebben wel tijd om minuten (of uren) lang te scrollen op social media of om te netflixen, dus het tijdsargument is een beetje flauw. Je hebt wel tijd, maar je maakt er geen prioriteit van. Nochtans kan 10 minuten per dag, een paar yogahoudingen, bewuste ademhalingen, aandacht geven aan je lichaam al een nieuw perspectief bieden of beweging brengen, daar waar je na een uur Netflixen, je meestal wel gerust hebt, maar je je niet ‘uitgerust’ of ‘verfrist’ voelt. Een korte yogaflow doen, kan wel dat ‘energizing’ effect hebben.
Eenmaal je met yoga begint, besef je al snel dat het niet gaat over de yogahoudingen perfect uitoefenen of je benen in je nek kunnen leggen. De essentie is de intentie van de yogahouding neerzetten. Voelen wat jouw fysieke grenzen zijn, oefenen in accepteren wat zich aandient in een yogahouding, luisteren naar wat jouw lichaam jou vertelt, waar je spanningen vasthoudt en wat dit zegt over jouw dieperliggende emotionele, mentale en spirituele (gebrek aan) flexibiliteit, is wat een daily yoga practice jou kan brengen.
Het beeld van hippie achtige figuren die in een kring mantra’s zingen, was mijn grootste drempel om een yogastudio binnen te wandelen. Op zoek gaan naar de juiste yoga teacher met de voor mij juiste yoga energie was daarop het antwoord. Bevragen, recensies lezen en lessen uitproberen om te ontdekken wat voor jou werkt. In elk geval heb ik hierdoor geleerd dat yoga niet zweverig hoeft te zijn, maar het wel kan zijn en dan ga je verder op zoek naar iemand die de spirituele yogalessen kan neerzetten in een eigentijds kader wat werkt voor de nuchtere professional.
Welke yoga past bij mij? Wat heb ik juist nodig? Ook hier is het beste antwoord, probeer, ga op onderzoek, overleg met je yogateacher waarom je precies yoga wil doen, wat je belangrijk vindt en waar je eventuele ongemakken ervaart. Jouw yogateacher kan samen met jou een yogavorm vinden die het beste aansluit bij wat je nu nodig hebt. Eens je gestart bent, zal je merken dat ook dit evolueert met de tijd.
Denk jij eraan om te starten met yoga?
Dan is de gouden tip dus ‘gewoon proberen‘.
Ben je op zoek naar inspiratie, tips of een duwtje in de rug?
Luister naar de podcastepisode yoga voor de professional van de podcastshow Energiek. In deze vierde podcast episode ga ik in gesprek met Ellen van Renterghem van yogastudio Viapura, mijn yogalerares. Zij brengt onder woorden wat yoga met je kan doen en hoe het kan bijdragen tot meer verbinding met jezelf, meer balans en energie, zodat je kan blijven rechtstaan in de stormen die het leven je brengt. Yoga ‘leven’ vergroot je veerkracht en brengt je dichter tot wie je in de kern bent. Geen zweverig gedoe, het vraagt ook de aardse realiteit van je agenda erbij te nemen en je tijd te herplannen volgens wat je nodig hebt. En hoe doen andere drukke professionals dat? Yoga inplannen in hun drukke schema? Wanneer doen ze het, hoe vaak doen ze het en hoe zijn ze ertoe gekomen? Je ontdekt het allemaal in deze episode over wat yoga kan betekenen voor de drukke professional. Veel luisterplezier!
Louise is dan ook een echte ‘go-getter’. Geef haar een opdracht waar ze kan achterstaan, waar ze een intellectuele uitdaging aan heeft en ze is vertrokken, ze gaat er voor. Ze vaart daarbij haar eigen koers, ze weet wat ze wil. Ze heeft de meeste ervaring binnen het team die ze goed kan inzetten in de extra projecten die haar worden gegeven. Ze krijgt hiervoor de nodige erkenning en waardering van haar directeuren. Ze weten: ‘she gets the job done’ en dit appelleert op haar verantwoordelijkheidszin, haar idee over zichzelf dat ze het ook allemaal kan dragen. Dit beeld over zichzelf werd gecreëerd tijdens haar jeugd. Ze was de tweede oudste van 7 kinderen en zij was als een tweede mama, chauffeur, vertrouwenspersoon voor alle jongere kinderen. Hiermee wou ze vooral haar ouders ontlasten. Ze hield het huishouden mee draaiende en dat vond ze ook leuk. Ze bracht de youngsters naar het voetbal, volleybal of andere activiteiten. Ze deed dat wel even, geen probleem.
Die gedachte is nog steeds een drijfkracht, ik pak het er wel even bij, no problem, het is zo gebeurd. Daarom doet ze ook alles liever zelf, dan is het ook zo gebeurd, dat is het meest efficiënt. Dat ze hiermee het team in aangeleerde hulpeloosheid houdt, krijgt ze meer en meer door. Maar ze vindt het ook leuk om al die ballen in de lucht te houden en hierbij ook waardering en erkenning te krijgen van haar omgeving. Alleen op het thuisfront leidde dit wel eens tot spanningen met haar partner wanneer ze nog maar eens om 20u aan een online vergadering begon en ze niet mee de kinderen in bed kon steken. Ook bij haarzelf begon het meer en meer te wringen. Dit kon toch niet de bedoeling zijn. Het leuke ging er stilaan af of het woog in elk geval niet meer op tegen de inspanningen die ze er moest voor leveren en de opofferingen die ze ervoor moest doen. Haar harde werk begon meer en meer aan haar te knagen.
Afgelopen zomer heeft ze de impact van het drukke schooljaar op haar lichaam gevoeld. Haar lichaam was uitgerust na twee maanden vakantie. Ze voelde dat dit ‘normaal’ zou moeten zijn, zelfs wanneer ze aan het werk is: “ik zou me niet continu oververmoeid moeten voelen.” Ze had tijdens de zomervakantie het sporten terug opgepakt en dat deed haar heel veel deugd. Ze was fysiek uitgerust, maar ze keek op tegen terugkeren naar het werk:
“Ik ben twee maanden continu bij de kinderen geweest en heb geen moment voor mezelf gehad. Ik merk dat de kinderen niet graag naar de opvang gaan, dus heb ik ze meestal bij mij gehouden. Ondanks dat ik fysiek uitgerust ben, ben ik nog steeds mentaal leeg. Het lijkt alsof mijn vakantie nog moet beginnen en het nieuwe schooljaar staat terug voor de deur. Ik voel nu al dat als ik niet oplet, ik terug op die sneltrein terecht kom en dan ben ik weer vertrokken voor een vermoeiend jaar. Ik wil echt meer work-life balans gedurende heel het schooljaar en niet alleen tijdens de vakantie.”
1. Haar plek in het systeem
Het probleem begint met haar plek binnen het schoolsysteem. Het is een basisbehoefte van elke mens om zijn plek in het systeem te kennen. Haar rol is onduidelijk en wanneer je rol onduidelijk is, leidt dit tot frustratie en ongenoegen. Ze heeft een formele rol als leerlingenbegeleider. Daarnaast is ze aangeduid als trekker van de beleidscel gedrag en zorg. Binnen het team leerlingbegeleiders neemt ze bijgevolg de positie van ‘leider’ in, zonder het formele mandaat van leidinggevende. De collega’s stellen haar de meest operationele vragen, waar zij een beslissing over moet nemen. Op die manier wordt ze meer en meer belast met taken die haar geen energie geven, alleen maar energie kosten. Hierdoor komt ‘geven en nemen’ ook in disbalans. Een volgende aanleiding voor meer stress op het werk.
2. balans in geven en nemen
Louise doet deze coördinatie bovenop haar fulltime job als leerlingbegeleider. Er wordt geen tijd voorzien, noch krijgt ze een financiële waardering voor de extra inspanningen. De leerlingenbegeleiders komen uit verschillende campussen die eilandjes vormen binnen het team leerlingenbegeleiders. Zij investeert veel tijd en energie om er een groter team van te maken die gaan voor één visie, maar omdat het formele leiderschapsmandaat niet bij haar ligt, stroomt de energie vaak gewoon weg zonder duurzaam resultaat. Zij krijgt hiervoor de nodige schouderklopjes van haar directeuren, waar ze uiteraard heel dankbaar voor is. Maar ze voelt dat dit niet langer voldoende compensatie is voor de geleverde inspanningen.
3. Erbij horen
Iedereen wil erbij horen en psychologische veiligheid ervaren in het systeem waartoe men behoort. Via een tafelopstelling kwamen we erachter dat het voor haar niet duidelijk is bij welk team zij echt hoort. Door haar unieke positie als vertrouwelinge van haar campus directeuren en door een verantwoordelijkheid op te nemen die formeel bij de rol van de campus directeur hoort, stijgt ze op in de hiërarchie (vergelijkbaar met de rol die ze opnam in haar gezin van herkomst). In de realiteit staat op ze op gelijk niveau met haar collega leerlingbegeleiders, waar ze ook het liefst wil bij horen. Dit geeft spanningen en onduidelijkheid, waardoor er energie verloren gaat.
De onduidelijkheid in haar rol, haar echte plek in het systeem, de disbalans in geven en nemen en de onveiligheid van ‘nergens’ echt bij te horen, zorgen ervoor dat ze in stress zit tijdens het schooljaar. Of anders gezegd, door duidelijkheid te creëren in haar rol en het bijbehorend mandaat, kan ‘geven en nemen’ terug in balans komen en wordt ook duidelijk tot welk team ze behoort. Hierdoor kan ze haar stress level verminderen en kan de energie terug stromen.
4. Bestemming work-life balans
Hiervoor heeft ze het gesprek te voeren met haar directeuren. Het gesprek over wat ze wilt en niet meer wilt. Dit voelt oncomfortabel, want haar ‘magische beweging’ is om het allemaal wel even te regelen, om alle ballen in de lucht te houden en meer verantwoordelijkheid naar zich toe te trekken dan formeel bij haar rol hoort. Zo kennen ze haar ook en haar omgeving gaat het vreemd vinden als ze een andere Louise te zien krijgen. Dit schrikt haar wel wat af. Maar ze voelt als ze de moed kan opbrengen om dit gesprek ten gronde te voeren en vast te houden aan wat zij wilt, ze het schooljaar goed kan inzetten en ze haar work-life balans beter zal kunnen behouden, waardoor ze zelf veel gelukkiger gaat zijn en ook haar gezin.
Voel jij je na de vakantie ook niet uitgerust of zijn de batterijen ondertussen weer bijna leeg na enkele weken terug aan de slag te zijn? Neem contact op! Ik begeleid jou graag naar meer energie in je werk en in je leven.
Wat de confrontatie haar brengt, weet ze dieperliggend al, rationeel kan ze zelfs de stappen bepalen die ze te zetten heeft, maar emotioneel blokkeert ze, ervaart ze zelfs lichte paniek want ‘wie is ze nog’ als ze die situatie (stuck state) waar ze al jarenlang in vastloopt, aanpakt? Als ze de identificatie met ‘zij bij wie iedereen terecht kan, die alles regelt, die sterk is, die steeds klaar staat, die nooit nee zegt, zichzelf altijd opzij schuift, etc…’ meer en meer loslaat om echt gelukkig te worden en rust te vinden.
Verantwoordelijkheid nemen, betekent ‘schuld’ toestaan in het anderen teleur te stellen, in het kiezen voor jezelf op tijd en stond. Maar daar hoef je je niet schuldig over te voelen, dat is nodig om de energie te kunnen blijven delen, die je wilt delen met jouw omgeving en te kunnen zijn wie je echt wilt zijn. Dit vraagt een ‘opoffering’ van oude gewoonten en het toestaan van discomfort op korte termijn om op de lange termijn echt gelukkig te zijn.
Werken aan jezelf is niet comfortabel, dat betekent een spanning aangaan, dingen anders doen dan je gewend bent van te doen. Daar gaat jouw omgeving niet noodzakelijk blij mee zijn. Wanneer je altijd de brave, loyale dochter bent geweest die nooit tegensprak en je begint nu meer en meer op te komen voor je mening of je spreekt je ouders tegen, dan is dat even wennen voor hen. Geef ze tijd, je had zelf ook tijd nodig om te wennen aan die nieuwe versie van jezelf 😉
Werken aan jezelf kan confronterend zijn, maar mijn ervaring is dat de coachees zich nadien veel lichter voelen. Ze krijgen terug perspectief en zien opties, waar voorheen een donkere tunnel zonder licht aan het einde was. Ik hoor uitspraken als ‘ik voel me meer in harmonie, rustiger en ik weet wat mij te doen staat’. Er is terug contact met diep verborgen hulpbronnen, talenten en een innerlijk kompas wat de richting wijst.
Ook voor mij werkt het zo: de confrontatie wil ik liefst vermijden want het dwingt om stappen te zetten of de situatie te aanvaarden zoals ze is als ik er niks wil aan doen, maar tegelijkertijd geeft deze confrontatie me kracht om de toekomst met vertrouwen in te gaan. En telkens wanneer ik vastloop of dreig vast te lopen, schakel ik mijn coach of therapeut in.
“Ik heb schrik om het traject aan te vatten”, vervolgde ze, “want dan moet ik veranderen.” Soms denken mensen dat ik magische krachten bezit, alsof ik een toverstaf heb, waarmee ik maar hoef te zwaaien en het is gefixt: je bent ‘veranderd’. Soms zijn ze hier bang voor en soms verwachten ze een quick fix waar ze zelf niks moeten voor doen. Ik maak dan het grapje, als ik een toverstaf had, had ik die al lang toegepast op mijn man, maar helaas zo werkt het niet. Uit de ‘stuck state’ geraken, vraagt hard werken, in eerste instantie aan jezelf. Het vraagt oefenen met nieuw gedrag, jezelf in nieuwe situaties plaatsen die je lastig vindt en dit in kleine voor jou haalbare en realistische stapjes.
Veranderen impliceert dat het oude verkeerd was en het nieuwe goed, maar daar gaat het niet om. Het gaat in essentie over de vraag in welke mate is het huidige gedragspatroon dienend, passend om te bereiken wat ik nu wil bereiken in mijn leven. Wellicht was het patroon heel dienend in het verleden en heeft het jou veel gebracht, maar wil je nu iets anders, een ander effect neerzetten zodat je meer innerlijke rust, geluk, liefde, vrijheid, kan ervaren.
Transformatie gaat over meer en meer jezelf worden, leven volgens wie je in de kern bent. Wanneer je meer en meer zo je leven leidt, gaat alles vanzelf meer stromen. Dat kan heel zweverig klinken, maar toch is het zo. Wanneer je door een transformatie bent gegaan:
Doe voor jezelf maar eens volgende reflectieve schrijfoefening en ontdek wat voor jou transformatie is.
Denk eens terug aan een ervaring die je als transformerend hebt ervaren en ga voor jezelf na:
In welke ‘stuck’ state zit je vandaag die vraagt om transformatie? (gebaseerd op Transformational Presence, Alan Seale)
Ben jij er klaar voor om de confrontatie aan te gaan en in transformatie te gaan? Ben je klaar om jouw vastgelopen situatie met een liefdevolle spiegel te ontrafelen en op zoek te gaan naar nieuwe opties om ermee om te gaan?
Neem contact op!
Samen bewandelen we jouw persoonlijk transformatiepad!
Nu denk je wellicht dat er een verhaal komt over hoe ik vier keer promotie heb gemaakt, of van job ben veranderd. Nee hoor… het waren vier momenten waarop ik heel erg met mezelf geconfronteerd werd door een vraag of een inzicht. Ik leerde mezelf hierdoor beter begrijpen en ontdekte wat echt belangrijk was om mij gelukkig te voelen in mijn job. Heel vaak denken cliënten dat ze van job moeten veranderen en dat het daar beter wordt. Newsflash: je neemt jezelf mee, dus zonder enig zelfonderzoek van job veranderen, houdt het risico in dat je in net dezelfde situatie terechtkomt, zelfs nog erger… en dat wil je zeker niet! Soms heb Je eerst de context te omarmen vooraleer hem te kunnen loslaten.
1. Het ontdekken van mijn talenten en hoe ik deze kan inzetten in mijn WERK.
Lange tijd heb ik gedacht dat ik mij in mijn rol als HR manager anders moest voordoen dan wie ik echt was. Ik zag mijn rolmodellen uit de HR wereld met weinig empathie en op een afstandelijke manier met mensen omgaan. Ze schuwden daarbij het conflict en ontevreden medewerkers als gevolg, niet. Ik had het gevoel mijn empathie en mijn ‘harmonie’ te moeten ‘uitschakelen’ om het als HR Manager ‘goed’ te doen. Op een bepaald ogenblik, begonnen we bij Philips te werken met de ‘strengthsFinder’ van Gallup. Via dit assessment ontdek je wat jouw aangeboren talenten zijn. Het gedachtegoed van de strengthsfinder, is dat je meer productiviteit, zingeving en geluk kan ervaren als je kan werken vanuit je talenten en sterktes ipv te blijven focussen op het ontwikkelen van je verbeterpunten. Je kan je ontwikkelpunten wel een beetje bijschaven, maar je kan deze nooit tot een sterkte laten uitgroeien. Dit was een werkelijke openbaring voor mij. Mijn top 5 talenten volgens de StrengthsFinder, zijn:
Ipv te blijven vechten tegen mijn talenten ‘empathie’ en ‘harmonie’ als ware het grote nadelen in mijn functie, kon ik ze nu gaan inzetten om tot veel betere resultaten te komen als HR Manager. Het ontdekken van mijn talenten en vooral de wetenschap dat ik beter kan presteren als ik deze talenten kan inzetten in mijn job, zorgde voor een werkelijke ‘mindset shift’: Ik voelde mij ‘bevrijd’ uit een keurslijf van hoe het zou moeten zijn en ik kon zonder schroom mijn empathie en harmonie er laten zijn.
2. In welke mate de omgeving een match of een mismatch is met wat belangrijk is voor mij in een job.
Op een bepaald ogenblik in mijn carrière als HR Manager bij Philips liep ik enorm gefrustreerd rond. Ik werkte hard en veel en toch was het werk nooit ‘klaar’. Ik pleegde roofbouw op heel wat andere aspecten in mijn leven: ongezond eten, weinig bewegen, sociaal weinig fut om dingen te doen met vrienden of familie, etc… en de erkenning voor al dat harde werken, bleef uit. Ik werkte ondertussen bijna 10 jaar bij Philips. Eens veranderen van werkomgeving, zou wel goed staan op mijn CV. Tenslotte zou ik bij Philips ook niet op pensioen gaan. Ik begon te solliciteren en in dat proces ontmoette ik een HR manager (een oudere wijzere man) die mij de vraag stelde: “Wat denk je te gaan vinden bij onze organisatie wat jij vandaag bij Philips niet hebt? Misschien kan jij eens onderzoeken wat jij voor jouzelf kan veranderen om met de ‘frustraties’ om te gaan. Als ik jouw motivatie om te solliciteren beluister, zit het probleem niet zozeer in jouw omgeving en in jouw werkcontext, maar wel bij jouzelf!” Daar zat ik dan, ik wou van job veranderen en de betrokken HR man zei dat ik maar eens over mezelf moest nadenken. Maar hij had wel een punt. Ik werkte in een fantastische omgeving met veel vrijheid en autonomie, met ongelofelijk veel kansen tot groei en ontwikkeling. Allemaal aspecten die ik super belangrijk vind om mij goed te voelen in mijn job. Ik heb zijn wijze raad ter harte genomen en ben niet verder op zoek gegaan naar een omgeving die beter bij mij zou passen en ben op zelfonderzoek gegaan.
3. De relaties waarin ik mij erger, zeggen meer iets over mij dan over hen.
Vanuit mijn talenten die ik ontdekt had en ook de nood om mezelf wat meer te voeden op vlak van mijn vakkennis, startte ik met een opleiding tot gecertificeerde coach. Tijdens één van mijn persoonlijke coaching sessies met de trainer/coach vertelde ik vanuit groot slachtofferschap over mijn toch wel heel waardeloze leidinggevende die mij niet apprecieerde, zijn verantwoordelijkheid niet opnam, etc… Mijn coach repliceerde heel liefdevol op mijn verhaal: “Jouw leidinggevende is jouw grootste leermeester! Jij zou dankbaar moeten zijn dat hij op jouw pad is gekomen”. Ik was in shock, had zij niet goed geluisterd naar wat ik net verteld had? Begreep zij mij nu niet? Ze bleef met de glimlach naar mijn verbazing kijken en herhaalde de vraag: “Wat kan jij van jouw leidinggevende leren?” “Niks” antwoordde ik, “helemaal niks… zo wil ik niet worden”. “Nee zo wil jij niet worden, zal ook niet lukken en is ook niet het doel. Waar is hij erg goed in, waar jij misschien iets kan van leren?” vroeg ze. Na enige weerstand bij mezelf overwonnen te hebben om ook maar over die vraag na te denken, antwoordde ik: “hij kan heel goed zaken relativeren en loslaten, er zich niet ‘verantwoordelijk’ voor voelen”. En toen viel het ‘kwartje’… ja ik kan dat moeilijk, ik voel mij voor alles verantwoordelijk en misschien is dat niet zo. Misschien kan ik leren mij wat vaker niet ‘verantwoordelijk’ te voelen en de zaken wat meer los te laten. Er ging opnieuw een wereld voor mij open. De wereld van het loslaten en toch nog ok zijn met jezelf: ik werkte mezelf niet langer te pletter om een project af te krijgen of de veelheid van ballen in de lucht te houden. Ik zei regelmatig “nee, dat kan er niet meer bij, tenzij we andere prioriteiten stellen”. En weet je wat het gekke effect hiervan was: er was niemand die merkte dat ik ‘s avonds mijn laptop niet meer opensloeg, tenzij mijn huisgenoten die het wel een welgekomen verandering vonden dat ik wat meer bij hen aanwezig was ipv bij het werk. Er was niemand die opmerkingen maakte dat ik niet goed bezig was. Integendeel, ik kreeg een aanbod tot promotie. Dit terwijl ik nog nooit zo weinig gewerkt had in uren uitgedrukt, wel te verstaan, want ik was veel productiever, gelukkiger en zette een veel fijnere energie neer bij mijn collega’s.
4. Omarm de context, alvorens te beslissen van job te veranderen
Ipv uit mijn omgeving te vluchten, heb ik mijn omgeving ‘omarmd’ en er de lessen uit getrokken die ik te leren had. Dit lag voornamelijk bij mezelf. Door dit grondig te doen, er de tijd voor te nemen en te onderzoeken wat ik nodig had om op lange termijn gelukkig te zijn, kon ik met een diep innerlijk weten de beslissing nemen om uiteindelijk mijn eigen weg te gaan als zelfstandig coach. Ipv te vluchten of met grote frustraties te vertrekken, ben ik kunnen gaan in een goede verstandhouding. Ik heb dat hoofdstuk op een zeer mooie manier kunnen afsluiten. Ik ben daar tot op vandaag heel dankbaar voor, alsook voor al de mooie kansen en groeimogelijkheden die ik bij Philips gekregen heb.
Loop jij ook met frustraties rond op professioneel vlak en kan je er niet helemaal de vinger opleggen? Wil jij meer inzicht in hoe jouw werk bij jouw talenten past? Of je in de juiste werkomgeving zit? Hoe de relaties met collega’s en leidinggevenden jou energie geven of juist veel energie kosten?
Schrijf je in en ga op ontdekking waar het schoentje ‘echt’ wringt. Tijdens deze gratis online mini workshop geef ik jou praktische handvaten en inzichten mee, die ervoor zorgen dat jij energievol in je werk kan blijven staan en die een antwoord zullen bieden op de vraag ‘moet ik blijven of zal ik weggaan’?
DATUM: Donderdag 6 mei om 19u00
PRIJS: Helemaal gratis
FORMULE: Webinar