Van loslaten naar toelaten
Loslaten gaat eigenlijk veel meer over leren toelaten. Het is een geleidelijk proces waarbij je de energie laat stromen en transformeren. Het vraagt om geduld en aandacht.
Zit jij momenteel vast in een groot levensthema waar je maar niet los van komt? Zoek een rustige plek op waar je ongestoord kunt zijn, en ga mee op de reis die ik hieronder beschrijf – een reis van bewust toelaten om uiteindelijk los te kunnen laten.
1. Stilte toelaten
We leven in een wereld vol alfeiding. En als iets pijn doet, zoeken we vaak meteen afleiding. Maar echte antwoorden komen niet uit de afleiding. Ze komen uit de stilte. Daar waar je even kan zakken in jezelf. Waar je je eigen stem weer hoort.
2. Wat er is, toelaten
Niet negeren. Niet bagatelliseren. Maar benoemen. Voelen. Wat zit er echt onder je frustratie? Verdriet? Teleurstelling? Angst? Wat je niet wil voelen, blijft aan je trekken. Wat je toelaat, mag bewegen.
3. Het ‘niet-weten’ toelaten
Oh wat is dit moeilijk. Zeker als je graag alles onder controle houdt. Maar soms weet je het niet. En dat is ok. Echt. In het taoïsme noemen ze dat ‘wu wei’: niet-doen. Vertrouwen dat het leven zich ontvouwt. Niet forceren. Laat de tijd zijn werk doen. Zoals bij mij met mijn vertrek bij Philips: het heeft twee jaar geduurd. Tot ik voelde: nu is het tijd.
4. Emoties toelaten
Niet alleen in woorden. Maar ook in beweging, kleur, klank. Schrijf, dans, schilder, huil, vier. Laat je emoties ademen. Ze willen niet opgelost worden. Ze willen gevoeld worden.
5. Toelaten wie jij wilt zijn
Wie ben jij voorbij deze situatie? Waar wil je naartoe bewegen? Vaak zitten we zo vast in het dilemma: moet ik blijven of weggaan? Maar de diepere vraag is: wie wil ik zijn? En wat vraagt dat van mij, vandaag?
6. Een snuifje moed toelaten
Ken je de film ‘We Bought a Zoo’? Daarin zegt de vader tegen zijn zoon: “Sometimes all you need is 20 seconds of insane courage.”
Ja. Soms is dat wat nodig is. Twintig seconden. Om die mail te sturen. Die beslissing te nemen. Iets los te laten waar je al veel te lang aan vastklampt.
7. Visualiseren, experimenteren, falen toestaan
Durf te dromen. Durf het onbekende vorm te geven. Ook al zie je het nog niet scherp. Stap er langzaam in. In mijn eerste jaar als zelfstandige had ik één klant. Één. Maar ik zette door. Kleine stappen. En dat is waar het om draait. Het hoeft niet perfect. Het mag onderweg zijn.
8. Hulp toelaten
Je hoeft het niet alleen te doen. Laat iemand met je meelopen. Iemand die luistert, zonder oordeel. Die de juiste vragen stelt. Die naast je blijft staan in het ‘niet weten’.