Vanuit mijn talenten die ik ontdekt had en ook de nood om mezelf wat meer te voeden op vlak van mijn vakkennis, startte ik met een opleiding tot gecertificeerde coach. Tijdens één van mijn persoonlijke coaching sessies met de trainer/coach vertelde ik vanuit groot slachtofferschap over mijn toch wel heel waardeloze leidinggevende die mij niet apprecieerde, zijn verantwoordelijkheid niet opnam, etc… Mijn coach repliceerde heel liefdevol op mijn verhaal: “Jouw leidinggevende is jouw grootste leermeester! Jij zou dankbaar moeten zijn dat hij op jouw pad is gekomen”. Ik was in shock, had zij niet goed geluisterd naar wat ik net verteld had? Begreep zij mij nu niet? Ze bleef met de glimlach naar mijn verbazing kijken en herhaalde de vraag: “Wat kan jij van jouw leidinggevende leren?” “Niks” antwoordde ik, “helemaal niks… zo wil ik niet worden”. “Nee zo wil jij niet worden, zal ook niet lukken en is ook niet het doel. Waar is hij erg goed in, waar jij misschien iets kan van leren?” vroeg ze. Na enige weerstand bij mezelf overwonnen te hebben om ook maar over die vraag na te denken, antwoordde ik: “hij kan heel goed zaken relativeren en loslaten, er zich niet ‘verantwoordelijk’ voor voelen”. En toen viel het ‘kwartje’… ja ik kan dat moeilijk, ik voel mij voor alles verantwoordelijk en misschien is dat niet zo. Misschien kan ik leren mij wat vaker niet ‘verantwoordelijk’ te voelen en de zaken wat meer los te laten. Er ging opnieuw een wereld voor mij open. De wereld van het loslaten en toch nog ok zijn met jezelf: ik werkte mezelf niet langer te pletter om een project af te krijgen of de veelheid van ballen in de lucht te houden. Ik zei regelmatig “nee, dat kan er niet meer bij, tenzij we andere prioriteiten stellen”. En weet je wat het gekke effect hiervan was: er was niemand die merkte dat ik ‘s avonds mijn laptop niet meer opensloeg, tenzij mijn huisgenoten die het wel een welgekomen verandering vonden dat ik wat meer bij hen aanwezig was ipv bij het werk. Er was niemand die opmerkingen maakte dat ik niet goed bezig was. Integendeel, ik kreeg een aanbod tot promotie. Dit terwijl ik nog nooit zo weinig gewerkt had in uren uitgedrukt, wel te verstaan, want ik was veel productiever, gelukkiger en zette een veel fijnere energie neer bij mijn collega’s.