In de vorige blog ‘waarom zou ik een coach inschakelen’ heb ik de drie voornaamste redenen toegelicht die aanleiding kunnen geven tot het beroep doen op een coach. In deze blog sta ik graag stil bij de voordelen van het werken met een coach. Zelf heb ik een coach in het kader van het realiseren van mijn professionele doelen en een therapeut voor het helen van mijn soft trauma’s. Afhankelijk van waar ik behoefte aan heb, zal ik eerder mijn coach opbellen dan wel mijn therapeut en soms werk ik parallel met beiden omdat thema’s overlappen met elkaar.
Wat zijn nu de belangrijkste voordelen van het werken met een coach?
Hoe goed bedoeld je vrienden, je familie, je collega’s je adviseren of oplossingen bedenken voor jou, er zit vaak een projectie van hun eigen angsten, vooroordelen of model van de wereld in. Meestal zijn ze niet geheel belangeloos in jouw situatie en al zeker niet oordeelloos. Dat is helemaal menselijk, daarom dat ik ook de slechtst mogelijke coach ben voor mijn eigen partner. Jouw vrienden en familie steunen jou, geven jou gelijk, kiezen jouw kant of net helemaal andersom, ze vinden dat jij helemaal fout zit en zullen jou wel vertellen wat je nu best kan doen in jouw situatie. Een coach daarentegen kijkt oordeelloos mee met jou, houdt een liefdevolle spiegel voor en gaat met open vragen en coaching modellen jouw probleemsituatie mee doorgronden, jouw aandeel in de situatie blootleggen zodat je een helder perspectief krijgt op de te nemen stappen en hierbij uit je slachtofferrol kan komen.
Een coach gaat samen met jou op zoek naar je talenten, naar jouw hefbomen, jouw kracht, jouw dieperliggende waarden en wat jou drijft in het leven, waar je van in FLOW geraakt. Vaak ben je elk contact met deze hulpbronnen verloren in de loop der jaren omdat er vanuit jouw omgeving vanalles verwacht werd waar je moest aan voldoen. Hierdoor ben je misschien kwijt geraakt wie je echt bent en wilt zijn. Een coach brengt jou terug in contact met deze dieperliggende drijfveren waardoor je een boost in zelfvertrouwen ervaart en je in beweging kan komen of actie durft te ondernemen. Je ontdekt je ware zelf, je wordt diegene die je bedoeld was te zijn en je staat terug in je kracht (om het met een paar cliché zinnen uit de coaching wereld te zeggen
Het doel wat je voor ogen hebt, kan wel eens aanvoelen als een berg waar je onmogelijk overheen kan komen. Onder begeleiding van een coach leer je je doel op te splitsen in concrete, kleine en voor jou haalbare stappen en staat er iemand achter je in de uitvoering ervan. Een coach moedigt jou aan in het realiseren van je doelen, biedt een structuur en stappenplan aan, viert samen met jou de successen en ondersteunt je bij het trekken van lessen uit wat minder goed gaat. Hierdoor ga je de vooropgestelde doelen ook werkelijk realiseren ipv dat ze een vaag punt aan de horizon blijven of een dagdroom om bij weg te dwalen.
Je evolueert van een ‘stuck state’ naar een heuse ‘power state’ met meerdere opties. Waar voorheen de weg doodliep of er geen licht was op het einde van de tunnel, krijg je een ander (vaak verrassend) perspectief op de zaak vanwaaruit je terug opties tot verandering kan ervaren. Je leert ook te denken in opties ipv in noodzakelijkheden en absolute waarheden waar je niet kan van afwijken.
Wat er in het verleden gebeurd is, kan je niet meer veranderen, je kan het alleen accepteren en er leren mee om te gaan. Soms kan gespecialiseerde begeleiding nodig zijn om soft trauma’s uit het verleden te ‘helen’, dan spreken we eerder over therapie ipv coaching. Bij coaching gaan we kijken hoe deze ‘soft trauma’s’ en de daaruit voortvloeiende overlevingspatronen jou vandaag tegenhouden om je doel te realiseren en wat je nodig hebt om hier verandering in te brengen.
Ben jij op zoek naar een coach die deze rugzak mee in rekening weet te brengen, die coacht op een helende manier en jou empowered in het nemen van spannende, maar de juiste stappen? Neem contact op! Samen gaan we gaan op weg!
Louise is dan ook een echte ‘go-getter’. Geef haar een opdracht waar ze kan achterstaan, waar ze een intellectuele uitdaging aan heeft en ze is vertrokken, ze gaat er voor. Ze vaart daarbij haar eigen koers, ze weet wat ze wil. Ze heeft de meeste ervaring binnen het team die ze goed kan inzetten in de extra projecten die haar worden gegeven. Ze krijgt hiervoor de nodige erkenning en waardering van haar directeuren. Ze weten: ‘she gets the job done’ en dit appelleert op haar verantwoordelijkheidszin, haar idee over zichzelf dat ze het ook allemaal kan dragen. Dit beeld over zichzelf werd gecreëerd tijdens haar jeugd. Ze was de tweede oudste van 7 kinderen en zij was als een tweede mama, chauffeur, vertrouwenspersoon voor alle jongere kinderen. Hiermee wou ze vooral haar ouders ontlasten. Ze hield het huishouden mee draaiende en dat vond ze ook leuk. Ze bracht de youngsters naar het voetbal, volleybal of andere activiteiten. Ze deed dat wel even, geen probleem.
Die gedachte is nog steeds een drijfkracht, ik pak het er wel even bij, no problem, het is zo gebeurd. Daarom doet ze ook alles liever zelf, dan is het ook zo gebeurd, dat is het meest efficiënt. Dat ze hiermee het team in aangeleerde hulpeloosheid houdt, krijgt ze meer en meer door. Maar ze vindt het ook leuk om al die ballen in de lucht te houden en hierbij ook waardering en erkenning te krijgen van haar omgeving. Alleen op het thuisfront leidde dit wel eens tot spanningen met haar partner wanneer ze nog maar eens om 20u aan een online vergadering begon en ze niet mee de kinderen in bed kon steken. Ook bij haarzelf begon het meer en meer te wringen. Dit kon toch niet de bedoeling zijn. Het leuke ging er stilaan af of het woog in elk geval niet meer op tegen de inspanningen die ze er moest voor leveren en de opofferingen die ze ervoor moest doen. Haar harde werk begon meer en meer aan haar te knagen.
Afgelopen zomer heeft ze de impact van het drukke schooljaar op haar lichaam gevoeld. Haar lichaam was uitgerust na twee maanden vakantie. Ze voelde dat dit ‘normaal’ zou moeten zijn, zelfs wanneer ze aan het werk is: “ik zou me niet continu oververmoeid moeten voelen.” Ze had tijdens de zomervakantie het sporten terug opgepakt en dat deed haar heel veel deugd. Ze was fysiek uitgerust, maar ze keek op tegen terugkeren naar het werk:
“Ik ben twee maanden continu bij de kinderen geweest en heb geen moment voor mezelf gehad. Ik merk dat de kinderen niet graag naar de opvang gaan, dus heb ik ze meestal bij mij gehouden. Ondanks dat ik fysiek uitgerust ben, ben ik nog steeds mentaal leeg. Het lijkt alsof mijn vakantie nog moet beginnen en het nieuwe schooljaar staat terug voor de deur. Ik voel nu al dat als ik niet oplet, ik terug op die sneltrein terecht kom en dan ben ik weer vertrokken voor een vermoeiend jaar. Ik wil echt meer work-life balans gedurende heel het schooljaar en niet alleen tijdens de vakantie.”
1. Haar plek in het systeem
Het probleem begint met haar plek binnen het schoolsysteem. Het is een basisbehoefte van elke mens om zijn plek in het systeem te kennen. Haar rol is onduidelijk en wanneer je rol onduidelijk is, leidt dit tot frustratie en ongenoegen. Ze heeft een formele rol als leerlingenbegeleider. Daarnaast is ze aangeduid als trekker van de beleidscel gedrag en zorg. Binnen het team leerlingbegeleiders neemt ze bijgevolg de positie van ‘leider’ in, zonder het formele mandaat van leidinggevende. De collega’s stellen haar de meest operationele vragen, waar zij een beslissing over moet nemen. Op die manier wordt ze meer en meer belast met taken die haar geen energie geven, alleen maar energie kosten. Hierdoor komt ‘geven en nemen’ ook in disbalans. Een volgende aanleiding voor meer stress op het werk.
2. balans in geven en nemen
Louise doet deze coördinatie bovenop haar fulltime job als leerlingbegeleider. Er wordt geen tijd voorzien, noch krijgt ze een financiële waardering voor de extra inspanningen. De leerlingenbegeleiders komen uit verschillende campussen die eilandjes vormen binnen het team leerlingenbegeleiders. Zij investeert veel tijd en energie om er een groter team van te maken die gaan voor één visie, maar omdat het formele leiderschapsmandaat niet bij haar ligt, stroomt de energie vaak gewoon weg zonder duurzaam resultaat. Zij krijgt hiervoor de nodige schouderklopjes van haar directeuren, waar ze uiteraard heel dankbaar voor is. Maar ze voelt dat dit niet langer voldoende compensatie is voor de geleverde inspanningen.
3. Erbij horen
Iedereen wil erbij horen en psychologische veiligheid ervaren in het systeem waartoe men behoort. Via een tafelopstelling kwamen we erachter dat het voor haar niet duidelijk is bij welk team zij echt hoort. Door haar unieke positie als vertrouwelinge van haar campus directeuren en door een verantwoordelijkheid op te nemen die formeel bij de rol van de campus directeur hoort, stijgt ze op in de hiërarchie (vergelijkbaar met de rol die ze opnam in haar gezin van herkomst). In de realiteit staat op ze op gelijk niveau met haar collega leerlingbegeleiders, waar ze ook het liefst wil bij horen. Dit geeft spanningen en onduidelijkheid, waardoor er energie verloren gaat.
De onduidelijkheid in haar rol, haar echte plek in het systeem, de disbalans in geven en nemen en de onveiligheid van ‘nergens’ echt bij te horen, zorgen ervoor dat ze in stress zit tijdens het schooljaar. Of anders gezegd, door duidelijkheid te creëren in haar rol en het bijbehorend mandaat, kan ‘geven en nemen’ terug in balans komen en wordt ook duidelijk tot welk team ze behoort. Hierdoor kan ze haar stress level verminderen en kan de energie terug stromen.
4. Bestemming work-life balans
Hiervoor heeft ze het gesprek te voeren met haar directeuren. Het gesprek over wat ze wilt en niet meer wilt. Dit voelt oncomfortabel, want haar ‘magische beweging’ is om het allemaal wel even te regelen, om alle ballen in de lucht te houden en meer verantwoordelijkheid naar zich toe te trekken dan formeel bij haar rol hoort. Zo kennen ze haar ook en haar omgeving gaat het vreemd vinden als ze een andere Louise te zien krijgen. Dit schrikt haar wel wat af. Maar ze voelt als ze de moed kan opbrengen om dit gesprek ten gronde te voeren en vast te houden aan wat zij wilt, ze het schooljaar goed kan inzetten en ze haar work-life balans beter zal kunnen behouden, waardoor ze zelf veel gelukkiger gaat zijn en ook haar gezin.
Voel jij je na de vakantie ook niet uitgerust of zijn de batterijen ondertussen weer bijna leeg na enkele weken terug aan de slag te zijn? Neem contact op! Ik begeleid jou graag naar meer energie in je werk en in je leven.
Nu denk je wellicht dat er een verhaal komt over hoe ik vier keer promotie heb gemaakt, of van job ben veranderd. Nee hoor… het waren vier momenten waarop ik heel erg met mezelf geconfronteerd werd door een vraag of een inzicht. Ik leerde mezelf hierdoor beter begrijpen en ontdekte wat echt belangrijk was om mij gelukkig te voelen in mijn job. Heel vaak denken cliënten dat ze van job moeten veranderen en dat het daar beter wordt. Newsflash: je neemt jezelf mee, dus zonder enig zelfonderzoek van job veranderen, houdt het risico in dat je in net dezelfde situatie terechtkomt, zelfs nog erger… en dat wil je zeker niet! Soms heb Je eerst de context te omarmen vooraleer hem te kunnen loslaten.
1. Het ontdekken van mijn talenten en hoe ik deze kan inzetten in mijn WERK.
Lange tijd heb ik gedacht dat ik mij in mijn rol als HR manager anders moest voordoen dan wie ik echt was. Ik zag mijn rolmodellen uit de HR wereld met weinig empathie en op een afstandelijke manier met mensen omgaan. Ze schuwden daarbij het conflict en ontevreden medewerkers als gevolg, niet. Ik had het gevoel mijn empathie en mijn ‘harmonie’ te moeten ‘uitschakelen’ om het als HR Manager ‘goed’ te doen. Op een bepaald ogenblik, begonnen we bij Philips te werken met de ‘strengthsFinder’ van Gallup. Via dit assessment ontdek je wat jouw aangeboren talenten zijn. Het gedachtegoed van de strengthsfinder, is dat je meer productiviteit, zingeving en geluk kan ervaren als je kan werken vanuit je talenten en sterktes ipv te blijven focussen op het ontwikkelen van je verbeterpunten. Je kan je ontwikkelpunten wel een beetje bijschaven, maar je kan deze nooit tot een sterkte laten uitgroeien. Dit was een werkelijke openbaring voor mij. Mijn top 5 talenten volgens de StrengthsFinder, zijn:
Ipv te blijven vechten tegen mijn talenten ‘empathie’ en ‘harmonie’ als ware het grote nadelen in mijn functie, kon ik ze nu gaan inzetten om tot veel betere resultaten te komen als HR Manager. Het ontdekken van mijn talenten en vooral de wetenschap dat ik beter kan presteren als ik deze talenten kan inzetten in mijn job, zorgde voor een werkelijke ‘mindset shift’: Ik voelde mij ‘bevrijd’ uit een keurslijf van hoe het zou moeten zijn en ik kon zonder schroom mijn empathie en harmonie er laten zijn.
2. In welke mate de omgeving een match of een mismatch is met wat belangrijk is voor mij in een job.
Op een bepaald ogenblik in mijn carrière als HR Manager bij Philips liep ik enorm gefrustreerd rond. Ik werkte hard en veel en toch was het werk nooit ‘klaar’. Ik pleegde roofbouw op heel wat andere aspecten in mijn leven: ongezond eten, weinig bewegen, sociaal weinig fut om dingen te doen met vrienden of familie, etc… en de erkenning voor al dat harde werken, bleef uit. Ik werkte ondertussen bijna 10 jaar bij Philips. Eens veranderen van werkomgeving, zou wel goed staan op mijn CV. Tenslotte zou ik bij Philips ook niet op pensioen gaan. Ik begon te solliciteren en in dat proces ontmoette ik een HR manager (een oudere wijzere man) die mij de vraag stelde: “Wat denk je te gaan vinden bij onze organisatie wat jij vandaag bij Philips niet hebt? Misschien kan jij eens onderzoeken wat jij voor jouzelf kan veranderen om met de ‘frustraties’ om te gaan. Als ik jouw motivatie om te solliciteren beluister, zit het probleem niet zozeer in jouw omgeving en in jouw werkcontext, maar wel bij jouzelf!” Daar zat ik dan, ik wou van job veranderen en de betrokken HR man zei dat ik maar eens over mezelf moest nadenken. Maar hij had wel een punt. Ik werkte in een fantastische omgeving met veel vrijheid en autonomie, met ongelofelijk veel kansen tot groei en ontwikkeling. Allemaal aspecten die ik super belangrijk vind om mij goed te voelen in mijn job. Ik heb zijn wijze raad ter harte genomen en ben niet verder op zoek gegaan naar een omgeving die beter bij mij zou passen en ben op zelfonderzoek gegaan.
3. De relaties waarin ik mij erger, zeggen meer iets over mij dan over hen.
Vanuit mijn talenten die ik ontdekt had en ook de nood om mezelf wat meer te voeden op vlak van mijn vakkennis, startte ik met een opleiding tot gecertificeerde coach. Tijdens één van mijn persoonlijke coaching sessies met de trainer/coach vertelde ik vanuit groot slachtofferschap over mijn toch wel heel waardeloze leidinggevende die mij niet apprecieerde, zijn verantwoordelijkheid niet opnam, etc… Mijn coach repliceerde heel liefdevol op mijn verhaal: “Jouw leidinggevende is jouw grootste leermeester! Jij zou dankbaar moeten zijn dat hij op jouw pad is gekomen”. Ik was in shock, had zij niet goed geluisterd naar wat ik net verteld had? Begreep zij mij nu niet? Ze bleef met de glimlach naar mijn verbazing kijken en herhaalde de vraag: “Wat kan jij van jouw leidinggevende leren?” “Niks” antwoordde ik, “helemaal niks… zo wil ik niet worden”. “Nee zo wil jij niet worden, zal ook niet lukken en is ook niet het doel. Waar is hij erg goed in, waar jij misschien iets kan van leren?” vroeg ze. Na enige weerstand bij mezelf overwonnen te hebben om ook maar over die vraag na te denken, antwoordde ik: “hij kan heel goed zaken relativeren en loslaten, er zich niet ‘verantwoordelijk’ voor voelen”. En toen viel het ‘kwartje’… ja ik kan dat moeilijk, ik voel mij voor alles verantwoordelijk en misschien is dat niet zo. Misschien kan ik leren mij wat vaker niet ‘verantwoordelijk’ te voelen en de zaken wat meer los te laten. Er ging opnieuw een wereld voor mij open. De wereld van het loslaten en toch nog ok zijn met jezelf: ik werkte mezelf niet langer te pletter om een project af te krijgen of de veelheid van ballen in de lucht te houden. Ik zei regelmatig “nee, dat kan er niet meer bij, tenzij we andere prioriteiten stellen”. En weet je wat het gekke effect hiervan was: er was niemand die merkte dat ik ‘s avonds mijn laptop niet meer opensloeg, tenzij mijn huisgenoten die het wel een welgekomen verandering vonden dat ik wat meer bij hen aanwezig was ipv bij het werk. Er was niemand die opmerkingen maakte dat ik niet goed bezig was. Integendeel, ik kreeg een aanbod tot promotie. Dit terwijl ik nog nooit zo weinig gewerkt had in uren uitgedrukt, wel te verstaan, want ik was veel productiever, gelukkiger en zette een veel fijnere energie neer bij mijn collega’s.
4. Omarm de context, alvorens te beslissen van job te veranderen
Ipv uit mijn omgeving te vluchten, heb ik mijn omgeving ‘omarmd’ en er de lessen uit getrokken die ik te leren had. Dit lag voornamelijk bij mezelf. Door dit grondig te doen, er de tijd voor te nemen en te onderzoeken wat ik nodig had om op lange termijn gelukkig te zijn, kon ik met een diep innerlijk weten de beslissing nemen om uiteindelijk mijn eigen weg te gaan als zelfstandig coach. Ipv te vluchten of met grote frustraties te vertrekken, ben ik kunnen gaan in een goede verstandhouding. Ik heb dat hoofdstuk op een zeer mooie manier kunnen afsluiten. Ik ben daar tot op vandaag heel dankbaar voor, alsook voor al de mooie kansen en groeimogelijkheden die ik bij Philips gekregen heb.
Loop jij ook met frustraties rond op professioneel vlak en kan je er niet helemaal de vinger opleggen? Wil jij meer inzicht in hoe jouw werk bij jouw talenten past? Of je in de juiste werkomgeving zit? Hoe de relaties met collega’s en leidinggevenden jou energie geven of juist veel energie kosten?
Schrijf je in en ga op ontdekking waar het schoentje ‘echt’ wringt. Tijdens deze gratis online mini workshop geef ik jou praktische handvaten en inzichten mee, die ervoor zorgen dat jij energievol in je werk kan blijven staan en die een antwoord zullen bieden op de vraag ‘moet ik blijven of zal ik weggaan’?
DATUM: Donderdag 6 mei om 19u00
PRIJS: Helemaal gratis
FORMULE: Webinar
“Ik wil meer balans, tussen werk en privé“, startte hij onze kennismaking. “Ik heb de afgelopen jaren alleen maar gewerkt, altijd druk bezig geweest. Door corona ben ik geconfronteerd met hoe leeg mijn leven is, toen alles stil viel en ik alleen thuis bleef. Mijn werk voelde niet meer zinvol aan, mijn leven leek in al die tijd niet geëvolueerd te zijn. Ik heb alleen maar gewerkt en klaargestaan voor anderen.”
Hij is niet alleen. Velen onder ons zijn gericht op altijd ‘bezig’ zijn, op zoek naar een gevoel van ‘nuttig zijn’. Tegelijkertijd lopen we weg van de pijn die het gevoel van leegte ons geeft. Elke afleiding is goed, zonder jezelf de vraag te stellen: ‘wil ik dit wel echt doen?’ Als het zwaartepunt van je beslissing om te kiezen voor een bezigheid, bij anderen ligt en niet bij jezelf, raak je dubbel in de problemen. Als jij niet weet waar je naartoe wilt, vullen anderen dit graag voor jou in. Je kan je eigen waarden niet straffeloos blijven overtreden. Door steeds bezig te zijn, loop je ongemerkt voorbij aan datgene wat echt belangrijk is.
Door nooit stil te staan tijdens je zoektocht naar ‘zinvolheid’, raast het leven ‘zinloos’ aan jou voorbij.
Dat is de ironie van het verhaal: Je geraakt ‘stuck’ in de leegte waar je zo hard van wegliep.
In deze blogpost leer ik je hoe je NEE kan zeggen tegen activiteiten die jou schijnbaar ‘redden’ van een gevoel van leegte op korte termijn, en JA kan zeggen tegen activiteiten die jouw leven echt ‘VERVULLING’ geven op lange termijn.
De weg naar een vervuld leven, is de weg van bewustwording: Bewust worden van wat je wilt en niet meer wilt, zodat je het stuur van je leven in handen kan nemen ipv gestuurd te worden vanuit jouw ‘automatische piloot’. Ook jij kan dit, door het instellen van je GPS op weg naar vervulling in 6 stappen.
Om je leven op het juiste spoor te krijgen, moet je weten waarnaartoe. Je hebt een doel nodig. Als je geen doelen hebt, is de kans groot dat je niet vindt wat je zoekt. Wanneer een doel stellen te moeilijk is, denk eens na over wat jouw prioriteiten zijn of welke waarden belangrijk zijn voor jou: jouw kinderen, je gezondheid, je gezin, je werk, etc… en benoem wat je graag anders zou willen zien op vlak van die prioriteiten en waarden.
Als je niet weet vanwaar je vertrekt, loop je het risico op dezelfde plek uit te komen. Hoe ziet jouw realiteit vandaag eruit? Bepaal je zelf de richting of wordt deze vooral door jouw omgeving bepaald? Rol je van het ene in het andere of kies je bewust voor hetgeen je doet. Als je naar jouw agenda kijkt zowel werk als privé, hoeveel tijd spendeer je aan de zaken die echt belangrijk zijn voor jou en hoeveel aan zaken die ‘opgelegd’ zijn door jouw omgeving. Spendeer je je tijd aan mensen die jou energie geven of aan mensen die jou energie kosten? Hoe voelt dit? Wat levert jou dit op? Wat is het effect van dit gedrag op lange termijn?
Meerdere wegen leiden naar jouw bestemming. Kies je voor sightseeing onderweg, de snelste route of wil je juist snelwegen vermijden? Welke opties heb je om je doel te bereiken? Wat wil je anders doen? Hoe zal jouw leven eruit zien als je de zaken anders aanpakt? Welke activiteiten doe je, welke niet meer? Met wie doe je deze en met wie niet meer? Welk gevoel geeft jou dit? Wat levert jou dit op?
Wat houdt jou tegen om jouw bestemming te bereiken? Om tijd en aandacht te spenderen aan jouw prioriteiten? Wat vermijd jij? Wat ben je geneigd te doen onder druk van de dagelijkse realiteit? Wat heb je los te laten om je doelen te kunnen realiseren? Wat heb je te accepteren of toe te laten, welke confrontatie dien je aan te gaan? Tegen wie of wat heb je nee te zeggen?
Denk je nu, maar dat lukt me niet om NEE te zeggen? Dit betekent dat ik iemand moet teleurstellen, dat ik niet voldoe aan de verwachtingen van buitenaf. Dit durf ik niet. Dat kan. Soms vinden mensen het moeilijk om verandering in hun leven te brengen, omdat de pijn nog niet erg genoeg is, omdat ze nog niet aan de grond zitten. Kiezen voor wat je echt wilt, gaat gepaard met ‘loslaten‘. Loslaten van oude patronen, van wat anderen gewoon zijn van jou, van het beeld dat je van jezelf hebt, etc… In dit loslaten kan je een onvermogen ervaren, je vindt het lastig en je wilt liefst terug naar je comfort zone en je vertrouwde ‘vlucht’ gedrag.
Stel jezelf de volgende vraag:
Voel je je slecht genoeg om verandering te brengen of wil je nog wachten tot je je nog slechter voelt? Is het sop de kool waard om de verandering door te voeren?
Wat is voor jou belangrijker in het leven: altijd ‘bezig’ zijn teneinde een gevoel van nuttig zijn te kunnen ervaren en tegelijkertijd een gevoel van ‘leegte’ te vermijden of invulling kunnen geven aan jouw doelen en prioriteiten?
Als het sop de kool niet waard is, wat maakt het probleem tot een probleem voor jou? Misschien is het wel helemaal ok zo voor jou. Dan ben je klaar en hoef je niets te ondernemen ?.
Denk aan je bestemming, je doel en kijk naar de activiteiten die de komende dagen op je af komen en stel jezelf de vraag: Wat is het nut van deze activiteit? Is het vooral bezigheid om het gevoel van leegte te vermijden of draagt ze werkelijk bij tot de prioriteiten die ik in mijn leven heb gesteld? Waarom zou ik er tijd en energie in steken? Wat maakt die activiteit zo belangrijk voor mij? Wat levert het doen ervan mij op?
Welke activiteiten schrap je in je agenda morgen, overmorgen, de komende week? Tegen wie zeg je nee? Waarvoor komt er dan ruimte? Welke activiteiten ga je wel doen en hoe dragen deze bij tot jouw doel? Welk gevoel geeft jou dat? Welke waarde die belangrijk is in jouw leven, krijgt hiermee invulling? Wat doet dit met het beeld dat je van jezelf hebt en wat anderen van jou hebben?
Je bent vertrokken vol goede moed en bij de volgende bocht, wijk je al snel af terug naar het gekende pad. Dat is perfect normaal, wees niet te streng voor jezelf. Wees je bewust dat je je af en toe van de bestemming zal laten afbrengen door anderen, door omstandigheden en druk van buitenaf. Dat is niet erg. Sta erbij stil en kijk wat je ervan kan leren. Dat is het groeiproces, dat is het ‘onderweg‘ zijn in je ontwikkelingsproces. Tot slot, vier de successen, want die zijn er ook! Persoonlijke ontwikkeling is hard werken en dat verdient op tijd en stond een beloning voor jezelf!
Wil jij ook gaan voor het GROTE GELUK i.p.v. vast te zitten in ‘trigger happy’ zonder vervulling. Voor echte RUST in je leven ipv ‘gemoedsrust’ voor de minste ‘last’.
Heb je nood aan een gids, een begeleider op jouw ‘road to happiness’?